Jeden z mieszkańców gminy złożył w ośrodku pomocy społecznej (OPS) projekt kontraktu socjalnego.
Dyrektor OPS poinformował, że nie jest możliwe podpisanie kontraktu na zasadach i warunkach przedstawionych przez petenta, wyjaśnił istotę kontraktu i przyczynę odmowy.
Mieszkaniec po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, wniósł skargę na bezczynność organu. W skardze domagał się zobowiązania dyrektora OPS do wydania decyzji w miejsce pisma. Jego zdaniem odmowa zawarcia kontraktu socjalnego wymaga decyzji administracyjnej, której wydania organ w jego sprawie odmawia.
WSA rozpatrujący sprawę, wyjaśnił, iż kontrakt socjalny, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016 r., poz. 930 ze zm.) to specyficzny rodzaj umowy pomiędzy organem pomocy społecznej a osobą ubiegającą się o przyznanie pomocy społecznej.
Do umowy tej nie mają zastosowania przepisy Kodeksu cywilnego.
Umowa określa uprawnienia i obowiązki stron wynikające z ustawy o pomocy społecznej mające na celu przezwyciężenie trudnej sytuacji życiowej osoby ubiegającej się o objęcie jej pomocą społeczną.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Kontrakt socjalny nie stanowi decyzyjnego rozstrzygnięcia organu.
W związku z tym postępowanie administracyjne w sprawie rozstrzygnięcia sporu w zakresie kontraktu socjalnego kończy czynność materialno-techniczna zawarcia kontraktu a w przypadku niedojścia do ustalenia jego warunków – pisma organu informującego o negatywnym sposobie rozstrzygnięcia kwestii zawarcia kontraktu ze wskazaniem przyczyn podjętego stanowiska.
Zatem negatywne „załatwienie sprawy kontraktu socjalnego” następuje w formie pisma organu – uznał sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Białymstoku z 22 listopada 2016 r., sygn. akt II SAB/Bk 105/16, nieprawomocny
