Rada miasta podjęła uchwałę w sprawie ustalenia maksymalnej liczby zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych oraz zasad usytuowania miejsc ich sprzedaży i podawania. Zgodnie z jednym z przepisów, punkty które zajmują się taką działalnością powinny być usytuowane w odległości nie mniejszej niż 20 m od szkół, przedszkoli i żłobków, domów dziecka oraz obiektów sakralnych i cmentarzy. Skargę w tej sprawie złożył prokurator, który wskazywał, że ustalona odległość pozostaje w oczywistej i rażącej sprzeczności z celami ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (uwtpa). W odpowiedzi na skargę wniesiono o jej oddalenie.
Czytaj także: Pijemy nowocześnie, a ustawa alkoholowa z PRL-u >>>
Burmistrz miał zdolność procesową
Sprawą zajął się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, który uznał, że skarga zasługiwała na uwzględnienie. W pierwszej kolejności sąd stwierdził, że celowe będzie odniesienie się do kwestii zdolności procesowej. Prokurator wnosił bowiem o zobowiązanie rady miasta do potwierdzenia stanowiska zajętego przez burmistrza w odpowiedzi na skargę, ponieważ uznał, że może ona mieć inne stanowisko. Sąd uznał jednak, że nie ma przesłanek, aby przychylić się do zgłoszonego wniosku. Zgodnie z treścią art. 26 § 1 i art. 32 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz judykaturą (np. uchwała NSA z 13 listopada 2012 r., sygn. akt I OPS 3/12), w postępowaniu przed sądem administracyjnym w spawach skarg na uchwały rady miasta, zdolność procesową ma burmistrz. Wyjątkiem jest sprawa, w której zachodzą okoliczności szczególne, których nieuwzględnienie mogłoby prowadzić do pozbawienia rady miasta prawa do ochrony sądowej. Jednakże w tej sprawie wyjątek ten nie zachodził, co przyznał zarówno prokurator, jaki i pełnomocnik organu.
Cena promocyjna: 159.2 zł
|Cena regularna: 199 zł
|Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: zł
Uchwała powinna być zgodna z duchem ustawy
W ocenie sądu ocena zgodności z prawem zaskarżonej uchwały wymagała wyważenia dwóch wartości. Z jednej strony, ochrony samodzielności jednostek samorządu terytorialnego. Z drugiej zaś ochrony społeczeństwa, w tym zwłaszcza dzieci i młodzieży przed negatywnymi następstwami nadmiernego spożycia alkoholu. Zgodnie z art. 12 ust. 3 uwtpa, rada miasta ma kompetencję do uchwalenia zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych. WSA podkreślił, że upoważnienie to jednak nie przewiduje zupełnej dowolności, ponieważ zasady lokalizacji takich miejsc muszą pozostawać w zgodzie z ogólnymi założeniami, jakie legły u podstaw uchwalenia ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (np. wyrok WSA w Lublinie z 19 czerwca 2012 r., sygn. akt III SA/Lu 245/12). Dlatego tworzenie zasad, które stoją w sprzeczności z zadaniami gminy postawionymi przez ustawodawcę powinny być kwalifikowane jako naruszenie prawa.
20 metrów od szkoły to za mało
Sąd uznał, że za uprawniony uznać należało zarzut skargi, co do naruszenia obowiązku realizacji zadań, o których mowa w art. 1 i art. 2 uwtpa, ponieważ uchwalona minimalna odległość usytuowania punktu sprzedaży od obiektów chronionych nie mniej niż 20 metrów oznaczała bardzo bliskie, bezpośrednie sąsiedztwo z takimi obiektami i z pewnością nie ograniczała dostępności alkoholu. Taki sposób uregulowania tej kwestii, w ocenie WSA, w oczywisty sposób kłócił się z koniecznością realizowania obowiązku ograniczania dostępności do alkoholu, w szczególności w stosunku do osób nieletnich. Sąd podkreślił, że odległość tego rzędu oznacza iluzoryczną i nieefektywną realizację celów ustawy. Zaskarżony przepis istotnie naruszył ustawę o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, ponieważ wprowadził rozwiązania, które były nie do pogodzenia z jej celami. Mając to na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku stwierdził nieważność uchwały w zaskarżonej części.
Wyrok WSA w Białymstoku z 30 stycznia 2019 r., sygn. akt I SA/Bk 691/18
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
