Burmistrz udzielił zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych powyżej 4,5% do 18% zawartości alkoholu (z wyjątkiem piwa), przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży.
Oprócz warunków wynikających z ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz.U. z 2015 r., poz. 1286 ze zm.) organ przyjął również dodatkowe kryteria, między innymi kryterium odległości między obiektami chronionymi przepisami prawa miejscowego oraz kryterium odległości między poszczególnymi punktami sprzedaży napojów alkoholowych.
Spółka, która nie otrzymała zezwolenia, wniosła skargę do sądu administracyjnego.
WSA uznał skargę za zasadną.
W ocenie sądu nie ma przeszkód, aby w sytuacji przyznawania dóbr reglamentowanych organ działając w ramach uznania administracyjnego wprowadzał kryteria pozaustawowe.
Istotne jest jednak, aby przyjęte wymagania zostały zastosowane w stosunku do wszystkich stron postępowania i aby ocena spełnienia ustalonych kryteriów uwzględniała w pierwszym rzędzie cele ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Kryteria te powinny być obiektywne, czytelne, racjonalne i możliwe do weryfikacji. Nie mogą także naruszać konstytucyjnie chronionych wartości, m.in. takich, jak zasada równości.
Sąd uznał, iż kryterium odległości pomiędzy poszczególnymi punktami sprzedaży napojów alkoholowych powinno być stosowane dopiero po wyłonieniu podmiotów konkurencyjnych o wydanie zezwolenia na ściśle określonym obszarze. Kryterium to powinno mieć uzupełniające znaczenie, dopiero po przyjęciu, że ubiegające się o zezwolenie podmioty spełniają obiektywne, jasne i równe dla wszystkich kryteria podstawowe.
W ocenie sądu nie można podejmować próby porównania odległości poszczególnych punktów sprzedaży alkoholu na obszarze miasta oraz na obszarze wsi.
Oczywistym jest, z uwagi na urbanizację terenów miejskich i liczbę ich mieszkańców, że na obszarze miasta liczba punków sprzedaży alkoholu musi być większa i gęściej położona niż ma to miejsce na obszarze wsi.
Dlatego też, organ wprowadzając dodatkowe kryterium przyznania zezwolenia na sprzedaż alkoholu powinien wziąć pod uwagę nie tylko położenie dotychczasowych punktów sprzedaży alkoholu, ale również liczbę mieszkańców korzystających z danych punktów – uznał sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Białymstoku z 6 kwietnia 2016 r., sygn. akt I SA/Bk 1218/15, nieprawomocny
