Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.

Za pośrednictwem burmistrza do starosty wpłynął wniosek Pani K. o wskazanie organu, który zajmie się usunięciem lisa z terenu ogródka działkowego.

Czy starosta w tym przypadku powinien wszcząć postępowanie w sprawie wydania decyzji na odłów lisa na podstawie art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 127, poz. 1066, z późn. zm.) – dalej pr. łow.?

Co powinna zawierać taka decyzja?

Kto jest jej adresatem?

Kto ponosi koszty odłowu?

Czy PZŁ powinien uzgodnić sposób wykonania odłowu?

Czy podmiotem zobowiązanym do wykonania decyzji może być np. lekarz weterynarii (pułapka, uśpienie) czy myśliwy?

Czy ogródek działkowy z terenu Polskiego Związku Działkowców jest obiektem użyteczności publicznej?


Odpowiedź:

W analizowanym przypadku starosta jest organem uprawnionym pod podjęcia decyzji o odłowie (a w przypadku uzasadnionego podejrzenia, że może być nosicielem choroby zakaźnej odstrzale redukcyjnym) lisa. Decyzja taka jest uzasadniona, skoro lis opuścił miejsce swojego naturalnego bytowania, przenosząc się na tereny administracyjne ogrodów działkowych (być może w poszukiwaniu jedzenia, a może dlatego, że jest zarażony wścieklizną i utracił zdolność do naturalnych zachowań). Stanowi o tym wyraźnie art. 45 ust. 3 pr. łow.


Prawdą jest również, że zgodnie z ustawą z dnia 13 listopada 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 391), zadanie polegające na wyłapywaniu zwierząt dzikich i odstawianiu ich np. do schroniska dla bezdomnych zwierząt nie należy do zadań własnych gminy. Jednakże nie ma również przepisów, które zwalniałyby gminę z obowiązku wyłapania takiego zwierzęcia i to niezależnie od tego, czy jest ono agresywne, czy podejrzewane o chorobę zakaźną. Tego obowiązku nie da się również przerzucić na Inspekcję Weterynaryjną. Po wyłapaniu takiego zwierzęcia i przewiezieniu go do schroniska dla bezdomnych zwierząt (np. utrzymywanego przez gminę), gdzie zostanie ono zbadane, a następnie, gdy okaże się, że jest zdrowe, przetransportowane do lasu, gmina ma prawo domagać się zwrotu pieniędzy od Ministra Środowiska albo może takie roszczenie zgłosić wprost do wojewody. Należy pamiętać, że po odłowieniu zwierzęcia nie wolno go zabić, chyba że zachodzi taka konieczność w momencie jego wyłapywania (bo jest np. agresywne albo zdradza wyraźne oznaki niebezpiecznej choroby zakaźnej). Jest to jednak ostateczność i kierujący akcją, który podejmie decyzję o zabiciu zwierzęcia, będzie musiał uzasadnić konieczność jego zabicia.

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.

Gdyby odłowienie lisa zajmowała się gmina, to powinna do tej czynności wezwać specjalistyczną jednostkę, która zajmuje się wyłapywaniem bezdomnych zwierząt. Natomiast, co do zasady, odłów lub odstrzał redukcyjny powinien zorganizować starosta.

Z wnioskiem o wydanie decyzji o odstrzale redukcyjnym może zawsze wystąpić właściciel nieruchomości, który odnosi szkody, Zarząd Ogrodu Działkowego w imieniu działkowców albo burmistrz. Decyzję może również wydać starosta z urzędu.

Starosta, który wydał decyzję o odstrzale redukcyjnym, pokrywa w całości koszty związane z odstrzałem, w decyzji wskazuje również podmiot, który ma wykonać odstrzał.

Wykonawcami decyzji mogą być wyłącznie osoby uprawnione do wykonywania polowania, a więc przedstawiciele dzierżawcy lub zarządcy obwodu łowieckiego. Konieczna jest także opinia Polskiego Związku Łowieckiego ze wskazaniem spośród uprawnionych do polowania, osoby do wykonania tej czynności.

Ogródek działkowy jest terenem użyteczności publicznej. Adresatem decyzji jest wnioskodawca o jej wydanie.

Pani K byłaby adresatem decyzji, gdyby była właścicielką ogrodu działkowego. Jeśli o wydanie decyzji wystąpi burmistrz, to będzie on adresatem decyzji.

Uzasadnienie:
Zgodnie ze stanowiskiem Ministerstwa Środowiska, kompetencje starosty w zakresie odstrzału redukcyjnego zwierząt odnoszą się także do terenu niestanowiącego obwodu łowieckiego. W przypadku opuszczenia przez zwierzęta terenów przez nie dotychczas zamieszkiwanych (z powodu nadmiernego zagęszczenia) i dotarcie na tereny zamieszkałe przez człowieka (np. miasta, tereny zabudowy przemysłowej, gospodarstwa rolne) starosta może wydać z urzędu decyzję o odstrzale redukcyjnym. Jest to zgodne z treścią art. 45 ust. 3 pr. łow., który stanowi, że w przypadku szczególnego zagrożenia w prawidłowym funkcjonowaniu obiektów produkcyjnych lub użyteczności publicznej przez zwierzynę starosta może wydać decyzję o odłowie lub odstrzale redukcyjnym zwierzyny w porozumieniu z Polskim Związkiem Łowieckim w odniesieniu do obszaru niewchodzącego w skład obwodu łowieckiego.

W skład obwodów łowieckich nie wchodzą:
- parki narodowe i rezerwaty przyrody, z wyjątkiem rezerwatów lub ich części, w których na obszarach wyznaczonych w planie ochrony lub zadaniach ochronnych nie zabroniono wykonywania polowania;
- tereny w granicach administracyjnych miast; jeżeli jednak granice te obejmują większe obszary leśne lub rolne, z obszarów tych może być utworzony obwód łowiecki lub mogą być one włączone do innych obwodów łowieckich;
- tereny zajęte przez miejscowości niezaliczane do miast, w granicach obejmujących zabudowania mieszkalne i gospodarcze z podwórzami, placami i ulicami oraz drogami wewnątrz tych miejscowości;
- budowle, zakłady i urządzenia, tereny przeznaczone na cele społeczne, kultu religijnego, przemysłowe, handlowe, składowe, transportowe i inne cele gospodarcze oraz obiekty o charakterze zabytkowym i specjalnym, w granicach ich ogrodzeń.

Wykonawcami decyzji mogą być wyłącznie osoby uprawnione do wykonywania polowania. W przypadku decyzji o odłowie, odłowiony lis powinien zostać wywieziony do bardziej odległych łowisk, aby nie mógł powrócić do miejsca odłowu.

Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.