NSA: rada gminy nie może ustalać innych ograniczeń niż przyjęte w studium

W sytuacji, gdy studium przyjmuje dla określonego terenu funkcję warunkową, to ustalając postanowienia planu miejscowego, poza rozważeniem możliwości wypełnienia wskazanego warunku, rada gminy nie jest uprawniona do formułowania innych niż zakreślonych w studium, wymogów, czy ograniczeń uznał Naczelny Sąd Administracyjny.

Grupa właścicieli działek zakwestionowała uregulowania zawarte w planie zagospodarowania przestrzennego, odnoszące się do ich nieruchomości. W planie rada zdecydowała bowiem, iż na ich gruntach nie może być dopuszczona zabudowa mieszkaniowa ze względu na uwarunkowania związane z sąsiadującym lotniskiem.

Właściciele działek uznali, iż gmina przekroczyła granice tzw. władztwa planistycznego oraz zarzucili niezgodność rozwiązań zawartych w planie z zapisami zawartymi w studium.

Wyjaśnili, iż zgodnie z postanowieniami studium, obszar, na którym położone były ich działki został oznaczony symbolem MNw – tereny z przewagą zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z tym warunkiem, że z uwagi na położenie na obszarach przewyższających powierzchnie pobliskiego lotniska, kwestię możliwości przeznaczenia ich do inwestowania, zwłaszcza w odniesieniu do wysokości budynków, należało uzgodnić z Prezesem Urzędu Lotnictwa Cywilnego.

Natomiast prezes Urzędu Lotnictwa Cywilnego uzgodnił projekt decyzji o ustaleniu warunków zabudowy przewidującej budowę pięciu budynków jednorodzinnych na sąsiadujących nieruchomościach o wysokości całkowitej do 9 m nad poziom terenu.

NSA przyznał rację skarżącym.

Sąd zgodził się z ogólnym założeniem, że plan miejscowy ma za zadanie doprecyzować ustalenia studium, ale – jak podkreślił - to doprecyzowanie również musi mieć uzasadnienie, a nie być dokonane dowolnie.

Tak bowiem jak nie jest nieograniczone prawo własności, tak również nie jest nieograniczone tzw. władztwo planistyczne gminy i nie może mieć ono cech dowolności.

Sąd zwrócił uwagę, iż działki skarżących nie zostały objęte granicami obszaru chronionego z uwagi na uwarunkowania krajobrazowe, nie jest też to teren korytarza widokowego, czy ekologicznego.

Nie wynika również z ustaleń studium, by poza koniecznością uwzględnienia stanowiska prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego, możliwe było wprowadzenie tak drastycznego ograniczenia korzystania przez skarżących z uprawnień właścicielskich.

Zdaniem sądu w sytuacji, gdy studium przyjmuje dla określonego terenu funkcję warunkową, to ustalając postanowienia planu miejscowego, poza rozważeniem możliwości wypełnienia wskazanego warunku, rada gminy nie jest uprawniona do formułowania innych niż zakreślonych w studium, wymogów, czy ograniczeń.

Na podstawie:
Wyrok NSA z 27 stycznia 2015 r., sygn. akt II OSK 1540/13, prawomocny