Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.

Sprawa dotyczyła mieszkańca gminy, który popadł w konflikt z organem z powodu wyłożenia karty postojowej w swoim aucie, w sposób uniemożliwiający kontrolerom sprawdzenie ważności opłaty parkingowej, za co został ukarany dodatkowa opłatą.

Organ powołał się na jeden z zapisów uchwały rady miasta, zgodnie z którym pozostawienie karty postojowej wewnątrz pojazdu samochodowego w sposób uniemożliwiający odczytanie jej ważności jest traktowane jako nieuiszczenie opłaty za parkowanie.

Zdaniem mieszkańca, sporny zapis uchwały został podjęty z przekroczeniem upoważnienia ustawowego. Przepisy nie dają bowiem organom uprawnień do domniemania, że uiszczenie dowodu opłaty parkingowej za szybą pojazdu w sposób uniemożliwiający jej odczytanie jest równoznaczne z brakiem tej opłaty.

W związku z tym mieszkaniec zaskarżył decyzję do sądu administarcyjnego.

WSA wyjaśnił, iż art. 13 f ust. 2 ustawy z dnia 21.03.1985 r. o drogach publicznych (DZ.U. z 2013 r., poz. 260) daje upoważnienie dla rady gminy jedynie do określenia wysokości i sposobu pobierania opłaty dodatkowej w przypadku nieuiszczenia opłaty za parkowanie pojazdu w strefie płatnego parkowania.

Natomiast nałożenie tej sankcji za niewyłożenie dowodu opłaty w pojeździe w konkretny sposób (ustalony przez radę gminy) stanowi przekroczenie delegacji ustawowej wynikającej z tego przepisu – podkreślił sąd.
 

Na podstawie:
Wyrok WSA w Białymstoku z 23 grudnia 2014 r., sygn. akt II SA/Bk 992/14, nieprawomocny

Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.