Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.

Po przeprowadzeniu kontroli wojewódzki inspektor transportu drogowego (WITD) nałożył na spółkę karę pieniężną za naruszenie przepisów o transporcie drogowym.

Decyzja WINB nakładała na przedsiębiorcę kary za naruszenie obowiązku wczytywania danych z urządzenia rejestrującego oraz za nieokazanie podczas kontroli w przedsiębiorstwie danych z tachografu cyfrowego.

Przedsiębiorca zaskarżył decyzję do sądu administracyjnego.

Tłumaczył, iż faktycznie, dane z tachografów nie zostały wczytane, bowiem urządzenia były uszkodzone. Natomiast skoro nie mógł wczytać danych z tachografów z przyczyn od niego niezależnych, to tym samym nie mógł ich okazać w czasie kontroli.

Zdaniem WSA z treści uzasadnień obu kar wynika, że mamy do czynienia z tym samym zdarzeniem faktycznym w obu przypadkach i dwoma karami wynikającymi z tego samego uchybienia w działalności przedsiębiorcy. Jedna z kar jednak dotyczy niewczytania danych z tachografu, a druga nieokazania tych samych danych, które nie zostały wczytane z powodu awarii urządzeń.

WSA zwrócił uwagę, iż instytucja sankcji administracyjnych podlega, podobnie jak cały nasz system prawny, oddziaływaniom tzw. procesu europeizacji. Chodzi tu o wpływ szeroko rozumianego prawa europejskiego na system naszego prawa. Jednym z ważnych dokumentów jest Rekomendacja Nr (91)1 Komitetu Ministrów dla Państw Członkowskich w sprawie sankcji administracyjnych.

Jedną z zasad tego standardu jest dyrektywa, że osoba nie może być karana administracyjnie dwukrotnie za to samo zachowanie na podstawie tej samej normy prawnej albo norm chroniących ten sam interes społeczny. Należy ją więc interpretować jako zakazującą także karania za ten sam czyn na podstawie przepisów umieszczonych w różnych aktach prawnych, ale chroniących ten sam interes społeczny.

Zatem w kontekście standardu nie jest dopuszczalne dwukrotne karanie podmiotu kontrolowanego sankcjami administracyjnymi za to samo zachowanie naruszające przepisy prawa, nawet jeśli sankcje te określają różne przepisy – uznał sąd.



Wyrok WSA w Gliwicach z 22 stycznia 2015 r., sygn. akt II SA/Gl 924/14, nieprawomocny