W ramach skargi, której Sąd Unii Europejskiej (dawniej Sąd Pierwszej Instancji) nadał numer T-209/15, Gmina zwróciła się o stwierdzenie nieważności art. 2-4 decyzji Komisji Europejskiej z dnia 26 lutego 2015 r. w sprawie środka SA.35388 (dotychczas nieopublikowanej w Dzienniku Urzędowym UE, dostępnej na witrynie Komisji Europejskiej pod adresem: ec.europa.eu [.pdf]).
Czytaj też: Gdynia również zaskarżyła decyzję KE ws. pomocy publicznej dla lotniska w Kosakowie
Na poparcie skargi strona skarżąca podniosła pięć zarzutów.
Zarzut pierwszy dotyczył błędnego ustalenia stanu faktycznego przyjętego za podstawę zaskarżonej decyzji.
W zarzucie drugim Gmina uznała za bezpodstawne uznanie przez Komisję faktu przekazania pomocy publicznej w sposób sprzeczny z tym przepisem w sytuacji, kiedy objęcie udziałów przez tę Gminę w spółce Port Lotniczy Gdynia – Kosakowo sp. z o.o. stanowiło rozliczenie transakcji umowy dzierżawy gruntu. Ponadto, Gmina podniosła w ramach tego zarzutu nieprawidłowe przeprowadzenie przez Komisję Europejską testu prywatnego inwestora oraz bezpodstawne przyjęcie, iż przekazanie pomocy publicznej spółce PLG-K zakłócało lub groziło zakłóceniu konkurencji oraz wpływało na wymianę handlową między państwami członkowskimi.
W trzecim zarzucie Gmina Kosakowo nie zgodziła się z zawartym w decyzji dotyczącej pomocy publicznej stanowiskiem Komisji dotyczącym naruszenia art. 107 ust. 3 lit. a i c TFUE, która przyjęła, że realizacja inwestycji nie jest uzasadniona z uwagi na rozwój regionalny i nie jest proporcjonalna do ograniczeń, które ma złagodzić, oraz stwierdziła, iż pomoc udzielona na rzecz PLG-K jest niezgodna z warunkami działania rynku wewnętrznego.
Ponadto, Gmina zarzuciła Komisji brak dostrzeżenia i prawidłowej kwalifikacji działalności skarżącej, błędną kwalifikację środka pomocowego, brak prawem wymaganej analizy tzw. "testu prywatnego inwestora" do oceny projektu budowy PLG-K, oraz błędną i niekompletną analizę rynku regionalnych i lokalnych polskich portów lotniczych.
Wreszcie, Gmina zarzuciła Komisji naruszenie art. 296 akapit drugi TFUE poprzez brak właściwego uzasadnienia zaskarżonej decyzji i złamanie podstawowych zasad prawa UE: dobrej administracji, równości wobec prawa oraz pewności prawa.