Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.


Rada powiatu ustaliła rozkład godzin pracy aptek. Zdecydowała między innymi, iż na terenie powiatu będzie czynna tylko jedna apteka świadcząca usługi w porze nocnej, w niedzielę, święta i inne wolne dni od pracy.

Wojewoda zaskarżył taki zapis uchwały. Uznał bowiem, iż ustalenie dyżuru tylko jednej apteki całodobowej na terenie całego powiatu nie realizuje w pełni obowiązku zapewnienia dostępności tych świadczeń w tym czasie.

Powiat wyjaśnił, że rozkład pracy aptek na terenie powiatu i został dostosowany do potrzeb ludności. Z przeprowadzonych konsultacji z przedstawicielami aptek działających na terenie gmin wynikało bowiem, że zainteresowanie świadczeniami udzielanymi przez apteki w porze nocnej i w dni wolne od pracy jest znikome do tego stopnia, że dyżury są bezprzedmiotowe i ekonomicznie nieuzasadnione.


WSA zgodził się z organem nadzoru.


Zdaniem sądu przy ustalaniu rozkładu pracy aptek w porze nocnej i dni wolne od pracy rada nie może kierować się kryterium potrzeb ludności, bowiem nie sposób przewidzieć prawdopodobieństwa pojawienia się zdarzeń zagrażających zdrowiu lub życiu człowieka.


Ustalenie dyżuru tylko jednej apteki całodobowej na terenie całego powiatu nie zapewnia mieszkańcom odpowiedniej dostępności do usług świadczonych w porze nocnej, święta i dni wolne – podkreślił NSA.


Ponadto rolą aptek jest świadczenie pełnego zakresu usług farmaceutycznych. Nie ogranicza się ona jedynie do wydawania leków na receptę. W przypadku nagłego zagrożenia zdrowia lub życia farmaceuta może wydać bez recepty lekarskiej produkt leczniczy zastrzeżony do wydawania na receptę w najmniejszym terapeutycznym opakowaniu.


W przypadku aptek całodobowych w sytuacjach nie do przewidzenia istotne znaczenie ma również możliwość uzyskania szybkiej porady farmaceuty, który dysponuje fachową i praktyczną wiedzą – zwrócił uwagę NSA.

 

Omówienie orzecznictwa pochodzi z programu LEX dla Samorządu Terytorialnego.


Na podstawie:
Wyrok WSA w Łodzi z 11 kwietnia 2014 r., sygn. akt III SA/Łd 187/14, nieprawomocny