Starosta skierował kobietę, posiadającą uprawnienia do kierowania w zakresie prawa jazdy kategorii B, na badania lekarskie przeprowadzane w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami.
Kobieta wniosła skargę do sądu administracyjnego.
Zarzuciła organowi brak ustaleń w zakresie powstania objawów chorobowych, czy jednostki chorobowej wskazującej na zaistnienie uzasadnionych i poważnych zastrzeżeń, co do jej stanu zdrowia.
WSA uznał skargę za niezasadną.
Sąd zwrócił uwagę, iż podstawą do wydania decyzji o skierowaniu na badania lekarskie jest wiarygodna informacja o zastrzeżeniach, co do stanu zdrowia kierującego pojazdem, a nie ustalenie, czy w istocie rozpoznane zmiany stanowią o niezdolności do prowadzenia pojazdów.
Stwierdzenie istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami należy bowiem do uprawnionego lekarza, który na podstawie badania lekarskiego wydaje odpowiednie przewidziane prawem orzeczenie.
W rozpatrywanej sprawie informację o zastrzeżeniach co do stanu zdrowia kobiety organ powziął na podstawie pisma lekarza specjalisty neurologa. W piśmie tym wskazano, że skarżąca przebywała w szpitalu i rozpoznano u niej określone zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego – pierwszorazowa utrata przytomności z niejasnej przyczyny. W zaleceniach zakazano obsługi maszyn mechanicznych pozostających w ruchu.
Sąd podkreślił, iż decyzja o skierowaniu na badania lekarskie nie przesądza o istnieniu przeciwwskazań do prowadzenia pojazdów w przypadku konkretnego kierowcy.
Służy ona tylko do wyjaśnienia istniejących w tym względzie uzasadnionych zastrzeżeń. W wyniku przeprowadzonego badania może się więc okazać, że zastrzeżenia te nie zostaną potwierdzone i nie istnieją żadne przeciwwskazania do prowadzenia pojazdów.
Celem badań jest jedynie weryfikacja powziętych przez organ wątpliwości – wyjaśnił sąd.
Na podstawie:
Wyrok WSA w Lublinie z 17 grudnia 2015 r., sygn. akt III SA/Lu 530/15, nieprawomocny
