Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.


Do starosty wpłynął wniosek burmistrza o uzgodnienie pod względem ochrony gruntów rolnych i leśnych projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zabudowy zagrodowej. Inwestor nie jest mieszkańcem gminy, na której planuje inwestycję.
Czy starosta powinien uzgodnić taki projekt decyzji?


Odpowiedź:

Decyzję o warunkach zabudowy może uzyskać każdy zainteresowany podmiot, niezależnie od swojego miejsca zamieszkania. Nie stanowi ona zgody na realizację zamierzenia objętego decyzją.


Jeżeli więc nie ma innych przeszkód niż fakt, że z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy siedliska występuje osoba niebędąca mieszkańcem gminy, ale będąca rolnikiem, to projekt decyzji powinien zostać uzgodniony.

Inaczej niż przy pozwoleniu na budowę, do ustalenia warunków zabudowy nie jest niezbędne posiadanie przez wnioskującego prawa do nieruchomości. Decyzja sama w sobie nie rodzi prawa do terenu ani nie narusza prawa własności. O ustalenie warunków zabudowy dla dowolnego terenu może zatem wystąpić każdy. Niemniej, aby decyzja została wydana, muszą być spełnione wymagania, o których mowa w art. 61 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 647, z późn. zm.)- dalej u.p.z.p. Także rada gminy może uchwalić minimalną powierzchnię siedliska.


Uzasadnienie:

Żaden akt prawny nie definiuje pojęcia siedliska. Przyjmuje się natomiast za Sądem Najwyższym, iż siedliskiem jest działka pod budynkami wchodzącymi w skład gospodarstwa rolnego. Także ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1266, z późn. zm.) – dalej u.o.g.r.l., stwierdza, że gruntami rolnymi są grunty pod wchodzącymi w skład gospodarstw rolnych budynkami mieszkalnymi oraz innymi budynkami i urządzeniami służącymi wyłącznie produkcji rolniczej oraz przetwórstwu rolno-spożywczemu.

Zgodnie z przepisami wznoszenie na działce siedliskowej budynku – także mieszkalnego – przeznaczonego na potrzeby prowadzonego lub planowanego gospodarstwa rolnego nie wymaga zmiany takiej działki na cele nierolne.
Stosownie do art. 53 ust. 4 pkt 6 u.p.z.p., decyzja o warunkach zabudowy wymaga uzgodnienia z organem właściwym w sprawie ochrony gruntów rolnych i leśnych. Uzgodnienia dotyczą inwestycji na gruntach wykorzystywanych na cele rolne i leśne w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami, a celem uzgodnienia jest ochrona gruntów rolnych, tj. ma ono zapobiegać przeznaczaniu ich na cele nierolnicze. Zgodnie z art. 92 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.), gruntami takimi są nieruchomości wykazane w katastrze nieruchomości jako użytki rolne, grunty zadrzewione, zakrzewione oraz wchodzące w skład nieruchomości rolnych użytki kopalne, nieużytki i drogi, jeżeli nie ustalono dla nich warunków zabudowy i zagospodarowania terenu. Jak stanowi art. 5 ust. 1 i 2 u.o.g.r.l., starosta, wykonując zadania z zakresu administracji rządowej, jest organem właściwym w sprawie ochrony gruntów rolnych, jeżeli przepisy cytowanej ustawy nie stanowią inaczej. Jeśli spełnione są łącznie przesłanki wskazane w art. 61 ust. 1 u.p.z.p., to nie ma przeszkód, aby starosta decyzję uzgodnił.


Pytanie pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska.