Na fakt ten zwraca uwagę prawomocny już wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, (sygnatura akt I SA/Kr 358/10 z 7 maja 2010 r. LEX nr 607461) . W omawianej sprawie, organ interpretujący, czyli Dyrektor Izby Skarbowej, działający z upoważnienia Ministra Finansów, uznał stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego za nieprawidłowe. Przypomnijmy, że wnioskodawca (przedsiębiorstwo zajmujące się sprzedażą towarów i usług na rzecz gmin i powiatów) przyjęło, że sprzedaży dokonuje na rzecz gmin i powiatów z przeznaczeniem dla jednostek ochrony przeciwpożarowej, zatem stawka podatku od towarów i usług powinna wynosić 7%. Dyrektor Izby Skarbowej, odmawiając przedsiębiorcy do zastosowania 7% stawki VAT przyjął, że stosowanie obniżonej stawki na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług uzależnione jest od spełnienia trzech warunków:

a) towar będący przedmiotem dostawy jest wymieniony w załączniku nr 3 do cyt. ustawy w poz. 129-134,
b) dostawa ma miejsce na terytorium kraju dla jednostek ochrony przeciwpożarowej,
c) towary będące przedmiotem dostawy są przeznaczone na cele tej ochrony.

Zatem, konstatuje interpretujący, nabywcą towaru musi być jednostka ochrony przeciwpożarowej, o której mówi art. 15 ustawy o ochronie przeciwpożarowej . Jeśli nabywcą jest gmina to dostawa towarów podlega stawce 22% zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług , bez względu na cel, w jakim zakupuje towary. Zastosowanie stawki 7% byłoby możliwe tylko wówczas, gdyby zostały nabyte bezpośrednio przez jednostki ochrony przeciwpożarowej. WSA nie podzielił stanowiska wyrażonego w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej. Nie zaakceptował też stanowiska interpretacji, że skoro gmina nie została wymieniona w art. 15 ustawy o ochronie przeciwpożarowej i gdy jest ona nabywcą to podlega opodatkowaniu według stawki 22%. Zdaniem WSA przy rozpatrywaniu niniejszej sprawy nie można pominąć treści art. 29 i 32 ustawy o ochronie przeciwpożarowej . Pierwszy z tych przepisów stanowi, że koszty funkcjonowania jednostek ochrony przeciwpożarowej pokrywa się z budżetów jednostek samorządu terytorialnego (pkt. 2), drugi z kolei stwierdza, że koszty wyposażenia, utrzymania, wyszkolenia i zapewnienia gotowości bojowej ochotniczych straży pożarnych ponosi gmina (ust. 2). WSA odnosząc się do rozpoznawanej sprawy zauważył, że organ interpretujący dokonał wykładni językowej spornego przepisu, ale zaniechał wykładni systemowej uwzględniającej art. 15 ustawy o ochronie przeciwpożarowej . Pominął interpretację tego przepisu oraz art. 29 i 32 ustawy o ochronie przeciwpożarowej . Skargę kasacyjną od wyroku WSA w Krakowie złożył Minister Finansów. NSA oddalając skargę ( wyrok z 12 lipca 2011 r., sygn. akt I FSK 1139/10 ) orzekł, że dla zastosowania preferencyjnej stawki VAT nie ma znaczenia, czy towary ochrony przeciwpożarowej (np. sprzęt gaśniczy, pożarnicze samochody specjalne i specjalistyczne, węże pożarnicze: ssawne i tłoczne oraz armatura wodna, radiotelefony, pontony, piły spalinowe i elektryczne, drabiny) sprzedawane są bezpośrednio jednostkom straży, czy gminie, która zamierza je następnie przekazać. NSA zwrócił uwagę, że zgodnie z art. 41 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług obniżoną stawkę podatku (obecnie 8 %), stosuje się dla dostaw na terytorium kraju towarów wymienionych w poz. 129-134 załącznika nr 3 do ustawy, dla jednostek ochrony przeciwpożarowej. Wyrok jest prawomocny.

Przydatne materiały:
 Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.)
Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (t.j. Dz.U. z 2009 r., Nr 178, poz. 1380 z późn. zm.)

Zobacz orzecznictwo:
 Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 7 maja 2010 r., sygn. akt I SA/Kr 358/10, LEX nr 607461)
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 lipca 2011 r., sygn. akt I FSK 1139/100