Zgodnie z art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 163, poz. 981) - dalej pr. geol., wydobywanie kopalin ze złóż, podziemne bezzbiornikowe magazynowanie substancji albo podziemne składowanie odpadów wymaga uzgodnienia z wójtem (burmistrzem, prezydentem miasta) właściwym ze względu na miejsce wykonywania zamierzonej działalności; kryterium uzgodnienia jest zgodność zamierzonej działalności z przeznaczeniem lub sposobem korzystania z nieruchomości określonym w sposób przewidziany w art. 7 pr. geol.

Artykuł 7 pr. geol. brzmi: "Podejmowanie i wykonywanie działalności określonej ustawą jest dozwolone tylko wówczas, jeżeli nie naruszy ona przeznaczenia nieruchomości określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oraz w odrębnych przepisach. W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego podejmowanie i wykonywanie działalności określonej ustawą jest dopuszczalne tylko wówczas, jeżeli nie naruszy ona sposobu wykorzystywania nieruchomości ustalonego w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz w odrębnych przepisach."

Czy w związku z brzmieniem wyżej przytoczonych przepisów należy uznać, że w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania burmistrz jest zobligowany do wydania opinii negatywnej?

Jeśli tak, to co powinien zrobić organ koncesyjny (w tym przypadku starosta), jeśli mimo braku planu i studium burmistrz zaopiniuje wniosek pozytywnie?


Odpowiedź:

Nie może być takiej sytuacji, że nie ma studium. Może nie być MPZP, ale studium jest zawsze – najwyżej nieaktualne. Wójt/burmistrz/prezydent miasta nie jest "zobligowany" do negatywnej opinii.


Ponieważ przepisy pr. geol. nie określają wprost, o które przepisy odrębne chodzi, to zgodnie z art. 155 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.) w przypadku braku planu miejscowego przeznaczenie nieruchomości ustala się na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W przypadku braku studium lub decyzji o warunkach zabudowy uwzględnia się faktyczny sposób użytkowania nieruchomości. Jednocześnie należy uwzględnić ograniczenia użytkowania nieruchomości wynikające z objęcia jej formą ochrony przyrody (np. obszar chronionego krajobrazu, itp.)

Starosta powinien zapoznać się z uzasadnieniem opinii. Ponadto stanowisko wyrażone w opinii nie jest wiążące dla starosty.