Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę cudzoziemca na decyzję Konsula Rzeczypospolitej Polskiej w Luandzie w przedmiocie odmowy wydania wizy krajowej w celu wykonywania pracy. Sąd uznał bowiem, że sprawa nie podlega kognicji sądów administracyjnych. Wydane w tej sprawie postanowienie zostało zaskarżone kasacyjnie przez cudzoziemca. W piśmie wskazał, że z uwagi na ograniczenie możliwości odwołania się od niekorzystnego rozstrzygnięcia, doszło do naruszenia prawa do sądu, które zostało zagwarantowane w Konstytucji i w Karcie Praw Podstawowych.
Nie każda odmowa trafi do sądu
Sprawą zajął się Naczelny Sąd Administracyjny, który wskazał, że art. 5 pkt. 1 -5 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (ppsa), zawiera wyliczenie kategorii spraw, w stosunku do których wyłączona jest możliwość zaskarżania ich do sądu administracyjnego. Art. 5 pkt 4 ppsa stanowi, że sądy administracyjne nie są właściwe w sprawach wiz wydawanych przez ministra właściwego do spraw zagranicznych lub konsulów, z wyjątkiem wiz Schengen i związanych z łączeniem rodziny obywatela UE. Przepis ten wyłącza, w zakresie w nim określonym, sądową kontrolę w sprawach wiz. Mając powyższe na uwadze, cudzoziemcowi nie przysługiwała skarga na odmowę wydania wizy krajowej w celu wykonywania pracy.
Czytaj także: Do Polski przyjedzie rzesza cudzoziemców - łatwo otrzymają wizy pracownicze >>>
Zastosowanie miało tylko prawo krajowe
NSA podkreślił, że wydawanie wiz krajowych przewiduje art. 18 Konwencji wykonawczej do układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach. Przepis ten stanowi, że wizami na pobyt przekraczający 90 dni (wizami długoterminowymi) są wizy krajowe wydane przez jedno z państw członkowskich zgodnie z jego prawem krajowym lub prawem unijnym. Sąd zwrócił uwagę, że na szczeblu unijnym nie przyjęto żadnego aktu regulującego tryb i warunki wydawania takich wiz. Tym samym zagadnienia te są objęte wyłącznie prawem krajowym.
Cena promocyjna: 69.5 zł
|Cena regularna: 139 zł
|Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 55.6 zł
Bezzasadny zarzut naruszenia KPP i Konstytucji
Sąd uznał za niezasadny zarzut naruszenia art. 47 Karty Praw Podstawowych, który reguluje prawo do skutecznego środka prawnego i dostępu do bezstronnego sądu. Przepis ten nie wymaga bowiem generalnej sądowej kontroli decyzji w sprawach wiz krajowych, ponieważ rozpoznanie wniosku o wydanie takiej wizy następuje na podstawie prawa krajowego. Nieuzasadniony okazał się też zarzut naruszenia konstytucyjnie zagwarantowanego prawa do sądu. Zgodnie z wyrokiem Trybunał Konstytucyjny z 15 listopada 2000 r. sygn. akt P 12/99, przepis wyłączający prawo do sądu w niektórych sprawach administracyjnych dotyczących cudzoziemców jest zgodny z art. 45 Konstytucji. W wyroku TK zwrócono uwagę, że art. 37 ust. 2 Konstytucji dopuszcza w odniesieniu do cudzoziemców wyjątki od zasady korzystania z wolności i praw zapewnionych w Konstytucji. Mając powyższe na uwadze, NSA oddalił skargę kasacyjną.
Postanowienie NSA z 20 września 2023 r., sygn. akt II OSK 1553/23
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
