Dzieje się tak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Takie stanowisko przedstawił WSA w Gliwicach w wyroku z 7 grudnia 2011 r., I SA/Gl 901/11.
W przedmiotowej sprawie pracodawca chciałby dokonywać pracownikom wysyłanym w podróż służbową zwrotu wydatków za wykupione polisy ubezpieczeniowe czy za wydane wizy do takich krajów jak Rosja czy Białoruś.
Zdaniem pracodawcy zwrot ww. wydatków podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Organ podatkowy nie zgodził się z tym stanowiskiem i uznał, że świadczenie wynikające z wykupienia polisy pracownik może otrzymywać również w związku ze zdarzeniami, które w żaden sposób nie wiążą się z wykonywaniem obowiązków służbowych. Dlatego też uznanie tego rodzaju wydatku za należność z tytułu podróży służbowej byłoby za daleko idące i stanowiłoby rozszerzającą interpretację dotyczącą przedmiotowego zwolnienia. Podobnie rzecz się ma ze zwrotem wydatków dotyczących zakupu wiz.
Sprawa trafiła do WSA w Gliwicach, który uznał jednak, że każdorazowe wykonywanie przez pracownika zadań służbowych w kraju i za granicą, wymagających ponoszenia przez niego dodatkowych kosztów wyżywienia, noclegów i innych, stanowi podróż służbową, a diety i inne należności za czas takiej podróży służbowej pracownika wolne są od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o PIT.
Jak argumentuje Sąd, bez wykupienia wizy pracownik nie mógłby odbyć podróży służbowej poza granice kraju (z uwzględnieniem również rodzaju wiz – tj. biznesowych (służbowych), turystycznych, ograniczonych czasowo, limitowanych itp.) nie uprawnia organu podatkowego do uznania, że stanowisko pracodawcy dot. zwolnienia podatkowego zwrotu kosztów poniesionych na zakup wizy – jest nieprawidłowe.
Michał Malinowski
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line