Pytanie dotyczyło interpretacji przepisów dyrektyw o łączności elektronicznej (dyrektywy ramowej 2002/21/WE, dyrektywy o dostępie 2002/19/WE, dyrektywy o zezwoleniach 2002/20/WE oraz dyrektywy o usłudze powszechnej 2002/22/WE). Sąd krajowy powziął wątpliwość, czy dyrektywy te nie sprzeciwiają się przepisowi krajowemu, zakazującemu uzależniania zawarcia umowy o świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych od zawarcia przez użytkownika końcowego umowy o świadczenie innych usług lub nabycia urządzenia u określonego dostawcy (art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne).
Ze względu na możliwy wpływ orzeczenia na prawo polskie Rząd RP przestawił w tej sprawie uwagi na piśmie. W uwagach na piśmie Rząd RP zajął stanowisko, w którym wskazał, iż ochrona użytkowników końcowych w tym konsumentów jest celem wspólnotowym o znaczeniu równym konkurencyjności, tak więc państwa członkowskie mogą nałożyć obowiązki i ograniczenia również za pomocą przepisów ogólnych.
Odbyła się już pierwsza rozprawa w sprawie C-522/08 Telekomunikacja Polska S.A. Sprawa została wszczęta w wyniku pytania prejudycjalnego zadanego przez Naczelny Sąd Administracyjny. W swoim wystąpieniu Pełnomocnik Rządu RP podtrzymał stanowisko przedstawione na etapie pisemnym oraz odniósł się do kwestii wskazanych w uwagach przez Komisję Europejską, dotyczących dyrektywy 2005/29/WE. Pełnomocnik wskazał negatywny wpływ dla użytkowników końcowych, praktyk polegających na uzależnianiu zawarcia umowy o świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych od zawarcia przez użytkownika końcowego umowy o świadczenie innych usług. Podkreślił, że przepisy dyrektywy ramowej, a zwłaszcza art. 8 ust. 2 lit. a oraz ust. 4 lit. b tej dyrektywy wymagają, by użytkownicy czerpali maksymalne korzyści, jeżeli chodzi o różnorodność, ceny i jakość usług oraz by zapewniony został wysoki poziom ochrony konsumentów w ich relacjach z dostawcami.
Dodatkowo, w zakresie dotyczących zgodności przepisów ustawy Prawo telekomunikacyjne z dyrektywą 2005/29/WE dotyczącą nieuczciwych praktyk handlowych, Pełnomocnik Rządu RP wskazał, że dyrektywa 2005/29/WE nie znajduje zastosowania do stanu faktycznego w sprawie przed sądem krajowym. Pełnomocnik wskazał również na możliwość notyfikacji art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne w trybie art. 3 ust. 5 dyrektywy 2005/29, który upoważnia państwa członkowskie do utrzymania przepisów krajowych o charakterze bardziej restryktywnym niż przewidziane dyrektywą 2005/29/WE do czerwca 2013 r.
Komisja Europejska wskazywała, iż znaczenie ma wykładnia dyrektywy 2005/29/WE dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych, za otwartą uznała natomiast kwestię interpretacji dyrektyw łączności elektronicznej. Trybunał Sprawiedliwości w pytaniach skierowanych głównie do Komisji Europejskiej skupił się na kwestii obowiązków państwa członkowskiego i sądu krajowego związanych ze stosowaniem dyrektywy 2005/29/WE o nieuczciwych praktykach handlowych, w sytuacji gdy nie upłynął termin jej wdrożenia.
W rozprawie brali również udział pełnomocnicy reprezentujący: Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, Telekomunikację Polską S.A. oraz Komisję Europejską. Trybunał Sprawiedliwości postanowił, że sprawa zostanie rozstrzygnięta bez opinii rzecznika generalnego. Wyrok zostanie wydany w późniejszym terminie, Trybunał nie określił na rozprawie daty jego ogłoszenia. Polskę na rozprawie reprezentowała Agnieszka Kraińska – główny specjalista w Departamencie Prawa UE w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej.
Ze względu na możliwy wpływ orzeczenia na prawo polskie Rząd RP przestawił w tej sprawie uwagi na piśmie. W uwagach na piśmie Rząd RP zajął stanowisko, w którym wskazał, iż ochrona użytkowników końcowych w tym konsumentów jest celem wspólnotowym o znaczeniu równym konkurencyjności, tak więc państwa członkowskie mogą nałożyć obowiązki i ograniczenia również za pomocą przepisów ogólnych.
Odbyła się już pierwsza rozprawa w sprawie C-522/08 Telekomunikacja Polska S.A. Sprawa została wszczęta w wyniku pytania prejudycjalnego zadanego przez Naczelny Sąd Administracyjny. W swoim wystąpieniu Pełnomocnik Rządu RP podtrzymał stanowisko przedstawione na etapie pisemnym oraz odniósł się do kwestii wskazanych w uwagach przez Komisję Europejską, dotyczących dyrektywy 2005/29/WE. Pełnomocnik wskazał negatywny wpływ dla użytkowników końcowych, praktyk polegających na uzależnianiu zawarcia umowy o świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych od zawarcia przez użytkownika końcowego umowy o świadczenie innych usług. Podkreślił, że przepisy dyrektywy ramowej, a zwłaszcza art. 8 ust. 2 lit. a oraz ust. 4 lit. b tej dyrektywy wymagają, by użytkownicy czerpali maksymalne korzyści, jeżeli chodzi o różnorodność, ceny i jakość usług oraz by zapewniony został wysoki poziom ochrony konsumentów w ich relacjach z dostawcami.
Dodatkowo, w zakresie dotyczących zgodności przepisów ustawy Prawo telekomunikacyjne z dyrektywą 2005/29/WE dotyczącą nieuczciwych praktyk handlowych, Pełnomocnik Rządu RP wskazał, że dyrektywa 2005/29/WE nie znajduje zastosowania do stanu faktycznego w sprawie przed sądem krajowym. Pełnomocnik wskazał również na możliwość notyfikacji art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne w trybie art. 3 ust. 5 dyrektywy 2005/29, który upoważnia państwa członkowskie do utrzymania przepisów krajowych o charakterze bardziej restryktywnym niż przewidziane dyrektywą 2005/29/WE do czerwca 2013 r.
Komisja Europejska wskazywała, iż znaczenie ma wykładnia dyrektywy 2005/29/WE dotyczącej nieuczciwych praktyk handlowych, za otwartą uznała natomiast kwestię interpretacji dyrektyw łączności elektronicznej. Trybunał Sprawiedliwości w pytaniach skierowanych głównie do Komisji Europejskiej skupił się na kwestii obowiązków państwa członkowskiego i sądu krajowego związanych ze stosowaniem dyrektywy 2005/29/WE o nieuczciwych praktykach handlowych, w sytuacji gdy nie upłynął termin jej wdrożenia.
W rozprawie brali również udział pełnomocnicy reprezentujący: Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, Telekomunikację Polską S.A. oraz Komisję Europejską. Trybunał Sprawiedliwości postanowił, że sprawa zostanie rozstrzygnięta bez opinii rzecznika generalnego. Wyrok zostanie wydany w późniejszym terminie, Trybunał nie określił na rozprawie daty jego ogłoszenia. Polskę na rozprawie reprezentowała Agnieszka Kraińska – główny specjalista w Departamencie Prawa UE w Urzędzie Komitetu Integracji Europejskiej.