Sprawa została wniesiona do Trybunału przez obywatela Rosji, którzy pożyczył kwotę 1500 dolarów przedstawicielstwu handlowemu Korei Północnej w Rosji. Skarżący nigdy nie doczekał się zwrotu pożyczki, więc wniósł sprawę do sądu. Sąd odrzucił powództwo powołując się na immunitet państwa trzeciego przed sądami krajowymi.
Trybunał uznał ten stan rzeczy za naruszenie prawa dostępu skarżącego do sądu, które stanowi element prawa do rzetelnego procesu chronionego w art. 6 ust. 1 Konwencji o prawach człowieka. Prawo dostępu do sądu podlega co prawda ograniczeniom, lecz ograniczenia te nie mogą sprawiać, iż zostaje ono zupełnie pozbawione swej treści – jak to się stało w omawianej sprawie. Trybunał przyznał także, że państwom jako takim przysługuje określony immunitet, który wyłącza jurysdykcję sądów innego państwa. Jednak uznanie nieograniczonej formy takiego immunitetu, wyłączającej jurysdykcję sądową w przypadku wszelkich roszczeń cywilnych i transakcji prawa prywatnego, stanowiłoby arbitralne i nieuzasadnione ograniczenia prawa do sądu, a co za tym idzie naruszenie art. 6 ust. 1 Konwencji.
Ograniczenie jurysdykcji sądów krajowych w stosunku do państw obcych realizuje uzasadniony prawnie cel w postaci ochrony dobrych stosunków międzynarodowych. Jednak sąd krajowy w omawianej sprawie odrzucił powództwo skarżącego bez jakiegokolwiek rozpatrzenia sprawy. Tymczasem do zasad zwyczajowego prawa międzynarodowego należy zasada, zgodnie z którą immunitet jurysdykcyjny państwa winien być wąsko rozumiany w przypadkach, w których państwo angażuje się w transakcje handlowe z prywatną osobą zagraniczną. Dokładnie taka sytuacja zaistniała w omawianej sprawie. Skarżący jako osoba prywatna pożyczył pieniądze przedstawicielstwu Korei Północnej i nie doczekał się ich zwrotu. Sąd krajowy, natomiast, w ogóle nie chciał zająć się jego skargą i wyszedł z założenia, iż nie przysługuje mu jurysdykcja w żadnej sprawie, w której występuje państwo obce. Stanowisko to jest sprzeczne ze zwyczajową zasadą prawa międzynarodowego oraz zamknęło skarżącemu drogę sądową do dochodzenia zwrotu pożyczki. To przesądziło o stwierdzeniu naruszenia prawa do sądu, a tym samym naruszenia art. 6 ust. 1 Konwencji.
Tak wynika z wyroku Trybunału z 14 marca 2013 r. w sprawie nr 36703/04, Oleynikov przeciwko Rosji.
Strasburg: immunitet państwa obcego w transakcjach prawa prywatnego nie jest bezwzględny
Europejski Trybunał Praw Człowieka w wyroku z 14 marca br. uznał, iż sąd krajowy - w przypadku wniesienia powództwa przeciwko państwu trzeciemu - powinien zbadać, czy spór nie dotyczy prawa prywatnego, z uwzględnieniem zasad prawa międzynarodowego o wąskim rozumieniu immunitetu sądowego państw obcych.