Według SN (IV CSK 308/10, LEX nr 738127) zachowanie przez wykonującego powierzone czynności określonej samodzielności nie wyłącza istnienia podporządkowania w rozumieniu art. 430 k.c.
Zasadniczo umowy cywilnoprawne nie stwarzają stosunku podporządkowania. Nie przesądza to jednak o wyłączeniu a priori odpowiedzialności zakładu leczniczego korzystającego z usług tzw. lekarza kontraktowego. Stosunek zlecenia może być ukształtowany różnie, nie wykluczając istnienia więzi zależności, dostatecznej do stwierdzenia podporządkowania w rozumieniu art. 430 k.c. Ocena tych wzajemnych relacji ostatecznie zależy od okoliczności sprawy.
Zasadniczo umowy cywilnoprawne nie stwarzają stosunku podporządkowania. Nie przesądza to jednak o wyłączeniu a priori odpowiedzialności zakładu leczniczego korzystającego z usług tzw. lekarza kontraktowego. Stosunek zlecenia może być ukształtowany różnie, nie wykluczając istnienia więzi zależności, dostatecznej do stwierdzenia podporządkowania w rozumieniu art. 430 k.c. Ocena tych wzajemnych relacji ostatecznie zależy od okoliczności sprawy.
Zasadniczo umowy cywilnoprawne nie stwarzają stosunku podporządkowania. Nie przesądza to jednak o wyłączeniu a priori odpowiedzialności zakładu leczniczego korzystającego z usług tzw. lekarza kontraktowego. Stosunek zlecenia może być ukształtowany różnie, nie wykluczając istnienia więzi zależności, dostatecznej do stwierdzenia podporządkowania w rozumieniu art. 430 k.c. Ocena tych wzajemnych relacji ostatecznie zależy od okoliczności sprawy.
Sąd Najwyższy wskazał ponadto, że ograniczenie obowiązku odszkodowawczego na podstawie art. 440 k.c. może nastąpić tylko pomiędzy osobami fizycznymi, co nie znaczy, że nie może znaleźć zastosowania w sytuacji, w której pozwana osoba fizyczna odpowiada solidarnie z osobą prawną. Struktura wewnętrznego stosunku dłużników solidarnych jest złożona i nie wyklucza możliwości odmiennego sposobu odpowiedzialności każdego z nich. Dotyczy to samego sposobu zobowiązania (art. 368 k.c.), jak i dopuszczalności podnoszenia zarzutów osobistych (art. 375 k.c.). Zarzuty osobiste to zarzuty dotyczące wyłącznie osoby danego dłużnika, oparte na okolicznościach, które odróżniają jego sytuację osobistą wobec wierzyciela od sytuacji innych dłużników. Do zarzutów takich należy także powołanie się na okoliczności mające uzasadniać tak zwane miarkowanie odszkodowania, o którym mowa w art. 440 k.c.
Przepis art. 440 k.c., dopuszczający odstępstwo od zasady pełnego odszkodowania, należy wykładać ściśle i stosować w takich tylko sytuacjach, w których znajdowałoby to usprawiedliwienie w zasadach współżycia społecznego, przy uwzględnieniu okoliczności danej sprawy. Z przepisu wynika wskazówka, że w pierwszej kolejności należy brać pod rozwagę stan majątkowy poszkodowanego i sprawcy, co nie znaczy, by nawet dysproporcja w pozycji majątkowej stron stanowiła wystarczającą przesłankę "miarkowania", niezależną od innych okoliczności.

Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line