Jednym z głównych powodów świadczących o słuszności poglądu Sądu Najwyższego (III CZP 122/09, LEX Nr 537079) jest realizacja zasady wiarygodności rejestru przewidzianej w art. 17 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz. U. z 2007 r., Nr 168, poz. 1186 ze zm.). Domniemanie, że dane wpisane do KRS są prawdziwe wymusza na sądzie rejestrowym badanie ważności czynności prawnej objętej treścią załączonych do wniosku o wpis do KRS dokumentów, mających stanowić podstawę wpisu.

Dlatego, w wypadku naruszenia procedury podejmowania uchwał zgromadzenia wspólników w spółce z o.o. albo walnego zgromadzenia w spółce akcyjnej, rola sądu rejestrowego winna być aktywna i wykorzystywać szerokie uprawnienia, jakie przyznaje mu art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym, przez uwzględnienie nieważności uchwał podjętych z takim naruszeniem tej procedury, które miało wpływ na ich treść i ważność.

Funkcja i zadania Krajowego Rejestru Sądowego, związanego instytucjonalnie z księgami publicznymi, mającymi pełnić powszechną rolę informacyjną w ważnych dziedzinach porządkowanych prawnie, zwłaszcza w odniesieniu do rejestrowania obrotu prawnego, powoduje, że cechować je musi prawdziwość danych, rzetelność, aktualność, kompletność, możliwość identyfikacji uczestników obrotu, ustalenia kolejności i czasu dokonywanych przez nich czynności, ich treści, zmian itd.

Sąd Najwyższy trafnie podkreśla, że dla osób poszukujących tych informacji nie bez znaczenia jest sądowy charakter rejestru i w związku z tym słusznie podnoszony autorytet sądu rejestrowego, jakim ten sąd w przeświadczeniu społecznym gwarantuje prawdziwość danych, skoro je umieścił w rejestrze mającym urzędowe znaczenie.

Kolejny przekonywujący argument sprowadza się do stwierdzenia, że wprawdzie prawdziwość wpisanych danych nie jest tym samym, co ważność (prawidłowość) czynności, których skutki rodzą obowiązki rejestrowe, ale jeśli sąd rejestrowy ma wiedzę o nieważności takiej czynności, to wpisu nie powinien dokonywać, bo z góry zaprzeczałby prawdziwości takiego wpisu opartego na nieważnej czynności.

Przekonywująca argumentacja Sądu Najwyższego oparta została na licznych orzeczeniach i wypowiedziach z doktryny prawniczej.

Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line