Jeśli pozew o ochronę dóbr osobistych nie zawiera informacji co do tego, które konkretnie oświadczenie pozwanego stanowiło podstawę naruszenia, to stanowi to brak formalny tego pozwu. Analogicznie niewskazanie przez powoda dokładnej treści oświadczenia o przeproszeniu, którego złożenia przez pozwanego się domaga, również jest brakiem konstrukcyjnym pozwu.
Tylko prawidłowo sformułowany pozew może pozwolić sądowi na ustalenie tego, jakie dobro osobiste powoda rzeczywiście zostało naruszone. Zaniedbanie przez sąd wezwania powoda do usunięcia braków pozwu i rozpoznanie merytoryczne takiego, nieprecyzyjnego żądania może oznaczać, iż sąd nie rozpoznał istoty sprawy. W razie kontroli instancyjnej takiego rozstrzygnięcia koniecznym może okazać się uchylenie orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji.
Jednocześnie nadanie biegu pozwowi z brakami formalnymi w praktyce uniemożliwia ustosunkowanie się pozwanego do twierdzeń powoda. Dopiero bowiem, gdy pozew jest prawidłowo skonstruowany, pozwany może podjąć właściwą obronę, wiedząc co dokładnie powód mu zarzuca.
Tak uznał Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 8 stycznia 2015 r., sygn. akt I ACa 911/14, niepubl.
Źródło: orzeczenia.katowice.sa.gov.pl,
ID produktu: 40283524 Rok wydania: 2013
Autor: Igor Zgoliński
Tytuł: Zniesławienie w polskim prawie karnym. Zagadnienia teorii i praktyki>>