Na stronie internetowej Rządowego Centrum Legislacji został opublikowany projekt ustawy o zbiorowym zarządzaniu prawami autorskimi i prawami pokrewnymi, która wdroży do polskiego porządku prawnego unijną dyrektywę, a także uchyli przepisy dotyczące zbiorowego zarządzania, znajdujące się w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Celem projektowanej ustawy jest pełne wdrożenie do polskiego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/26/UE z 26.02.2014 r. w sprawie zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi oraz udzielania licencji wieloterytorialnych dotyczących praw do utworów muzycznych do korzystania online na rynku wewnętrznym (dalej jako „dyrektywa CRM”). Dyrektywa ta weszła w życie 9 kwietnia 2014 r., natomiast termin jej implementacji upłynął w dniu 10 kwietnia 2016 r.
Przedmiotem dyrektywy CRM jest harmonizacja zasad działalności organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i prawami pokrewnymi, a więc przede wszystkim prawami do utworów, artystycznych wykonań, fonogramów czy wideogramów. Dyrektywa ta stanowi szczegółową regulację niemal wszystkich aspektów działalności organizacji. Zawiera ona niemal 40 merytorycznych artykułów, podczas gdy w polskiej ustawie z 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w rozdziale dotyczącym zbiorowego zarządzania znajduje się jedynie 6 artykułów.
Projektowana ustawa o zbiorowym zarządzaniu prawami autorskimi i prawami pokrewnymi ma zastąpić zarówno rozdział 12 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych dotyczący organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi, jak również rozdział 12[1] stanowiący o Komisji Prawa Autorskiego. Do ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych planowane jest natomiast dodanie rozdziału 5a dotyczącego rozszerzonych zbiorowych licencji. Takie licencje mają upoważniać do korzystania z repertuaru niereprezentowanego przez żadną organizację.
W świetle projektu wdrożenie dyrektywy CRM do polskiego porządku prawnego nie wyklucza możliwości utrzymania i rozwinięcia niektórych rozwiązań charakterystycznych dla polskiego systemu zbiorowego zarządu, tj. przyjęcia dla organizacji formy prawnej stowarzyszenia, wymogu uzyskania zezwolenia ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego przed podjęciem zbiorowego zarządzania prawami oraz nadzoru tego ministra nad działalnością organizacji. Ma to umożliwić uwzględnienie polskiej specyfiki i wykorzystanie dotychczasowych doświadczeń w kwestiach, w których dyrektywa CRM pozostawia swobodę krajowemu ustawodawcy.
Uchwalenie projektowanej ustawy – poza wdrożeniem minimalnych wymogów dyrektywy CRM – ma również stanowić okazję do rozwiązania problemów i niejasności związanych z działalnością organizacji zbiorowego zarządzania. Działalność niektórych z nich jest bowiem postrzegana jako nieskuteczna i nieprzejrzysta, a samo pośrednictwo traktowane raczej jako obciążenie niż ułatwienie w prowadzeniu działalności przez użytkowników.
Nowa ustawa ma obowiązywać już po upływie 14 dni od jej ogłoszenia z wyjątkiem trzech artykułów, dla których zaplanowano inne daty wejścia w życie.
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Grabież ołtarza Wita Stwosza
|