Celem wprowadzenia tej ustawy jest kompleksowy rozwój polskiego przemysłu audiowizualnego oraz rozwój kultury i promocja polskiego dziedzictwa kulturowego na świecie poprzez finansowe wspieranie produkcji utworów audiowizualnych, w szczególności za pomocą systemu zachęt. W zakresie objętym regulacjami proponowanej ustawy obecnie obowiązuje ustawa z dnia 30 czerwca 2005 r. o kinematografii (Dz. U. z 2016 r. poz. 438), ale dotyczy ona wyłącznie twórczości filmowej i działalności w dziedzinie kinematografii, szczególnie tej o znaczeniu artystycznym. Projekt zakłada, że bezpośrednimi beneficjentami ustawy o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej będą polskie podmioty gospodarcze, odprowadzające w Polsce podatki i inne zobowiązania publicznoprawne. Drugą ważną różnicą w stosunku do ustawy o kinematografii jest to, że ustawa o finansowym wspieraniu produkcji audiowizualnej ma mieć szerszy zakres przedmiotowy - dotyczyć będzie wszystkich utworów audiowizualnych.

Nowe definicje

W nowej definicji utworu audiowizualnego wykorzystana zostanie definicja filmu, ale jej zakresem mają być objęte również wysokobudżetowe seriale telewizyjne. Ustawa zdefiniuje także polskie wydatki kwalifikowane. Będą to koszty wynikające z realizacji produkcji utworu audiowizualnego, które skutkują powstaniem obowiązku podatkowego w stosunku do polskich organów podatkowych na terytorium kraju. Jedynie one stanowić mają podstawę wyliczenia wysokości wsparcia.

Polski Fundusz Audiowizualny

Projekt ustawy przewiduje, że operatorem wsparcia finansowego będzie Polski Fundusz Audiowizualny, działający jako państwowa osoba prawna, a wprowadzony system da jego beneficjentom możliwość refundacji części wydatków związanych z produkcją audiowizualną (cash rebate) poniesionych w Polsce. Fundusz ma przyznawać, wypłacać i rozliczać wsparcie finansowe w formie refundacji części polskich wydatków kwalifikowanych. Jego zadaniami będą też gromadzenie i analizowanie danych dotyczących rynku audiowizualnego, jak również promocja polskiego sektora audiowizualnego oraz Polski jako miejsca realizacji zagranicznych produkcji filmowych. Fundusz będzie prowadzić jawny rejestr wsparcia produkcji audiowizualnej, zawierający listę producentów wnioskujących o zachętę finansową, beneficjentów zachęt, wysokości przyznanych środków oraz poziomu wykorzystania Funduszu w ciągu roku kalendarzowego. Zakłada się, że minimalny roczny budżet Funduszu przeznaczony tylko na wypłaty wsparcia powinien być określony na poziomie 100 mln zł.

Organem zarządzającym Funduszem będzie dyrektor Polskiego Funduszu Audiowizualnego, powoływany przez ministra właściwego do spraw kultury i dziedzictwa narodowego w drodze konkursu na okres 4 lat. Funkcję dyrektora można będzie pełnić nie więcej niż przez dwie kadencje.

Kryteria oceny wniosków

Wysokość przyznawanego wsparcia ma wynosić do 25% polskich wydatków kwalifikowanych. Wnioski będą mogli składać przedsiębiorcy, którzy zapewnią przynajmniej 50% całości finansowania kosztów produkcji, przy czym wnioskodawca pod sankcją utraty wsparcia musi doprowadzić produkcję utworu do realizacji w ustalonym terminie. Przy ocenie wniosków brany będzie pod uwagę czas realizacji zdjęć na terenie Polski (studia filmowe i inne miejsca), wkład techniczny polskich firm sektora audiowizualnego związanych z produkcją i postprodukcją utworu oraz udział w realizacji projektu przedstawicieli polskiej branży audiowizualnej.

Nowe obowiązki kin

Projekt zawiera także nowelizację ustawy o kinematografii wprowadzającą obowiązek przekazywania Polskiemu Instytutowi Sztuki Filmowej szczegółowych dziennych danych dotyczących liczby widzów i sprzedanych biletów w kinach oraz miesięcznych danych o wpływach z wyświetlania reklam w podmiocie prowadzącym kino. W związku z tymi obowiązkami przewiduje się możliwość nakładania kar pieniężnych za uchylanie się lub nieterminowe ich wykonywanie.

Ustawa ma wejść w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia. Z dniem wejścia w życie ustawy zostanie powołany, na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, dyrektor Funduszu pełniący swoją funkcję do czasu powołania dyrektora w drodze konkursu.