Uzgodnienia zostały podpisane 7 października 2014 roku w Warszawie wraz z uchwałą w sprawie przedłożenia do ratyfikacji umowy w tej sprawie.
Polska podpisała umowę z USA w sprawie poprawy wypełniania międzynarodowych obowiązków podatkowych. Umowa zostanie przedłożona prezydentowi do ratyfikacji, za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie.
Czytaj: USA: nie będzie śledztwa w sprawie unikania płacenia podatków >>>
Celem amerykańskiej ustawy o ujawnianiu rachunków zagranicznych jest zobligowanie zagranicznych instytucji finansowych do zawierania porozumień, bezpośrednio z amerykańską administracją skarbową. Chodzi o ich zobowiązanie do przekazywania do USA danych o rachunkach, których właścicielami są amerykańscy podatnicy (osoby mające miejsce zamieszkania, obywatelstwo lub prawo stałego pobytu w USA).
W przypadku odmowy zawarcia porozumienia z amerykańską administracją skarbową przewidziano – dla instytucji finansowych i osób uzyskujących dochody z USA za pośrednictwem tych instytucji – sankcję w postaci opodatkowania dochodów (przychodów) uzyskiwanych ze źródeł w USA, podatkiem w wysokości 30 procent. Amerykańska ustawa ma zapobiegać wykorzystywaniu zagranicznych instytucji finansowych do ukrywania dochodów i tworzenia struktur agresywnego planowania podatkowego przez amerykańskich podatników.
W Polsce, podpisanie porozumień przez instytucje finansowe bezpośrednio z amerykańską skarbówką, byłoby sprzeczne z polskimi regulacjami, między innymi w zakresie ochrony danych osobowych czy ochrony tajemnicy bankowej. Dlatego przyjęto formułę, zgodnie z którą informacje o rachunkach prowadzonych dla rezydentów podatkowych USA w polskich instytucjach finansowych będą przez nie zbierane i raportowane do krajowej administracji podatkowej, a następnie zostaną automatycznie przekazane do USA.
Umowa w sprawie automatycznej wymiany informacji ze stroną amerykańską zawiera zasadę wzajemności w przekazywaniu informacji. Oznacza to, że informacje o rachunkach i dochodach polskich rezydentów będą przekazywane również przez USA.
W polsko-amerykańskiej umowie określono między innymi zakres i terminy przekazywania informacji, sposób identyfikacji rachunków posiadanych przez amerykańskich rezydentów podatkowych oraz katalog podmiotów (np. fundusze emerytalne) i produktów finansowych, które będą wyłączone spod obowiązku przekazywania informacji. Przepisy umowy będą dotyczyć głównie banków, funduszy inwestycyjnych i powierniczych oraz zakładów ubezpieczeń.
Porozumienie międzyrządowe z USA podpisało ponad 50 krajów (stan na styczeń 2015 roku). Wśród państw Unii Europejskiej są to między innymi Niemcy, Hiszpania, Francja, Włochy, Wielka Brytania.
W Polsce formalną podstawą do wymiany informacji podatkowych będzie obowiązująca, dwustronna umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania z 1974 roku lub wielostronna Konwencja o wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych z 1988 roku.