Zdaniem Rady Legislacyjnej obowiązujący model postępowania w sprawie tworzenia aktów normatywnych w Radzie Ministrów wymaga jednak dalszych modyfikacji. RL postuluje ponowne przepracowanie przedłożonych do zaopiniowania dokumentów ze zmianami.
Rada Legislacyjna zwraca uwagę na liczbę dokumentów, które regulują procedurę wypracowywania projektów ustaw na etapie rządowym. Są to zarówno akty prawne o charakterze wewnętrznym – np. uchwała nr 49 Rady Ministrów z dnia 19 marca 2002 r. Regulamin pracy Rady Ministrów (M.P. z 2002 r. Nr 13, poz. 221 ze zm.), czy też dokument „Wytyczne do oceny skutków regulacji (OSR)”, ale i  ustawa o finansach publicznych.
według opinii prof. Mirosława Steca, przewodniczącego Rady Legislacyjnej ( na zdjęciu) – można rozważyć stworzenie jednego aktu, w którym uwzględniono by (lub chociaż wspomniano) o uwarunkowaniach wynikających z innych, częściowo wymienionych, aktów normatywnych oraz stworzono by część wspólną dla wszystkich postępowań. Dzięki temu można uniknąć powielania w poszczególnych dokumentach wspólnych elementów procedury, a wszelkie odrębności uregulować w załącznikach, bądź części szczególnej takiego dokumentu.
W przedstawionych do zaopiniowania dokumentach zaproponowano skrócenie terminów przeznaczonych na poszczególne etapy rządowej procedury wypracowywania dokumentów. Dotyczy to czasu, jaki pozostawiany jest uczestnikom danej procedury na zajęcie stanowiska wobec propozycji (z 30 do 14, a przy odnoszeniu się do OSR – do 7 dni).
Zdaniem Rady takie przyspieszenie może doprowadzić do wydłużenia procedury. Zachowując dotychczasowe terminy na zajmowanie stanowiska ryzyko pojawienia się takich sytuacji znacznie się zmniejsza.
Rola Rządowego Centrum Legislacji w procesie tworzenia prawa winna zostać istotnie wzmocniona jako głównego organu odpowiadającego za jakość legislacyjną przygotowywanych tekstów normatywnych. Zdaniem RL należy dążyć do zwiększenia uprawnień koordynujących Rządowego Centrum Legislacji przy wypracowywaniu wszystkich rządowych aktów normatywnych. To RCL w porozumieniu z wnioskującym ministrem winien ustalać ostateczny tekst ustawy.
Silniejsza pozycja RCL w zakresie koordynacji wszelkich aspektów legislacyjnych danego projektu od momentu jego powstania do skierowania do Sejmu pozwoli – zdaniem Rady Legislacyjnej – na unikanie dość częstych przypadków niekonstytucyjności