Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że zwolnienie od podatku dochodowego rzeczowych świadczeń otrzymanych przez pracowników możliwe jest, jeżeli są spełnione łącznie następujące przesłanki: świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego lub pieniężnego, źródłem finansowania są w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych i wartość tych świadczeń nie przekracza w roku podatkowym kwoty 380 zł.
Użyte w tym przepisie sformułowanie „sfinansowane w całości z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych” oznacza, że pracodawca bądź związki zawodowe są ze swej strony zobligowane do finansowania lub współfinansowania świadczeń na rzecz pracownika wyłącznie z wymienionych w tym przepisie funduszy. Przepis ten zatem określa źródło finansowania świadczeń rzeczowych, uznając, że dla zastosowania zwolnienia od podatku koniecznym jest, aby pracodawca nie sfinansował tych świadczeń z innych źródeł niż zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. Ustawodawca nie odnosi się natomiast do wielkości udziału w finansowaniu świadczeń rzeczowych, tj. możliwe jest zarówno pokrycie przez zakład pracy 100% wartości świadczeń bądź częściowe jego sfinansowanie z wymienionych w przepisie źródeł.
W przypadku, gdy impreza ma charakter nieobowiązkowy, przychód powstaje wyłącznie u osób, które w imprezie uczestniczyły, a nie u wszystkich zaproszonych. W konsekwencji, pracodawca winien zwiększać przychody pracowników z tytułu umowy o pracę. Przychód pracowników winien być ustalany poprzez podzielenie łącznej ceny zakupu danej imprezy integracyjnej, ustalonej w oparciu o przepis art. 11 ust. 2a ustawy podatkowej, przez liczbę osób, które uczestniczyły w spotkaniu.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29 lipca 2011 r., sygn. IPTPB2/415-158/11-2/ASZ.
Artykuł pochodzi z serwisu #remove_this_link
Źródło: www.mf.gov.pl, stan z dnia 29 sierpnia 2011 r.