Jeżeli z wypisu z ewidencji gruntów i budynków wynika, że grunt jest użytkiem rolnym lub gruntem leśnym, to należy go tak kwalifikować. Sprzedaż takiego gruntu stanowi dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Taka dostawa nie będzie objęta VAT - uznał w NSA w wyroku z 17 stycznia 2010 r. (sygn. akt I FPS 8/10).
Sprawa dotyczyła VAT od sprzedaży działek rolnych i leśnych w sytuacji braku planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z przepisami ustawy o VAT (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podlega dostawa gruntu (właściwie terenu) budowlanego lub przeznaczonego pod zabudowę. W odmiennym przypadku, a więc gdy sprzedawany jest grunt inny niż budowlany lub nieprzeznaczony pod zabudowę (np. rolny lub leśny), transakcja nie podlega VAT.
Pojawiło się pytanie, co powinno decydować o przeznaczeniu danego gruntu pod zabudowę (np. gdy brak jest pozwolenia na budowę). Gmina zwróciła się do Ministerstwa Finansów z prośbą o wydanie interpretacji prawa podatkowego w sprawie VAT. Chodziło o sprzedaż działki oznaczonej w ewidencji gruntów, jako rolna. Ustawa o podatku od towarów i usług zwalnia z VAT sprzedaż np. gruntów rolnych, czy leśnych, ale nie budowlanych. Wskazana we wniosku nieruchomość nie była objęta aktualnym planem zagospodarowania przestrzennego, nie zostały też dla niej określone warunki zabudowy. Natomiast według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, nieruchomość leżała na terenach rozwojowych, mieszkaniowo-usługowych. Gmina uznała, że studium nie ma jednak wpływu na opodatkowanie VAT, a sprzedaż takiej nieruchomości powinna korzystać ze zwolnienia z tego podatku. Zdaniem samorządu w razie braku aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, wiążące są bowiem zapisy w ewidencji gruntów i budynków. Natomiast w opinii resortu finansów dla określenia przeznaczenia danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, decydujące znaczenie ma przeznaczenie terenu określone w studium. Korzystny dla gminy wyrok WSA Ministerstwo Finansów zaskarżyło do NSA. Sąd oddalił skargę. Zdaniem sądu, jeżeli dla danego terenu brakuje planu zagospodarowania przestrzennego, to dla celów VAT wiążące są dane z ewidencji gruntów, albo wydana później decyzja o warunkach zabudowy. Według NSA studium nie jest aktem prawa miejscowego i wiąże tylko organy gminy. Nie ma natomiast wpływu na prawa i obowiązki obywateli. W opinii NSA studium zagospodarowania przestrzennego nie może stanowić podstawy do ustalenia zakresu zwolnienia z VAT.

Artykuł pochodzi z Serwisu Samorządowego www.lex.pl/samorzad