Dla porządku, warto przypomnieć, że pracodawca, który przez okres co najmniej 36 miesięcy zatrudni osoby niepełnosprawne spełniające warunki określone w art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 214, poz. 1407, z późn. zm.), może otrzymać, na wniosek, ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) zwrot kosztów.

Podobnie pracodawca, który przez okres co najmniej 36 miesięcy zatrudni osobę niepełnosprawną zarejestrowaną w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotna albo poszukująca pracy niepozostającą w zatrudnieniu, może otrzymać, na wniosek, ze środków PFRON zwrot kosztów wyposażenia stanowiska pracy do wysokości piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia (art. 26e ust. 1 ustawy z 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych).

Kluczową rolę w kontekście wymienionych kosztów odgrywa starosta, za którego pośrednictwem dokonuje się ich zwrot na warunkach i w wysokości określonych umową zawartą pomiędzy starostą a pracodawcą.
W dwóch rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 marca 2011 r., a mianowicie rozporządzeniu w sprawie zwrotu dodatkowych kosztów związanych z zatrudnianiem pracowników niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 62, poz. 316) oraz rozporządzeniu w sprawie zwrotu kosztów wyposażenia stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej (Dz. U. Nr 62, poz. 317) w sposób szczegółowy uregulowane zostały kwestie związane z procedurą składania stosownych wniosków oraz zawierania umów w przedmiocie zwrotu kosztu, a także przekazaniem kwoty zwrotu kosztów na rachunek bankowy pracodawcy.

Pierwsze z wymienionych rozporządzeń określa bowiem:

1. Tryb i sposób postępowania w sprawach dotyczących zwrotu ze środków PFRON, kosztów:
a) adaptacji pomieszczeń zakładu pracy do potrzeb osób niepełnosprawnych, w szczególności poniesionych w związku z przystosowaniem tworzonych lub istniejących stanowisk pracy dla tych osób,
b) adaptacji lub nabycia urządzeń ułatwiających osobie niepełnosprawnej wykonywanie pracy lub funkcjonowanie w zakładzie pracy,
c) zakupu i autoryzacji oprogramowania na użytek pracowników niepełnosprawnych oraz urządzeń technologii wspomagających lub przystosowanych do potrzeb wynikających z ich niepełnosprawności,
d) zatrudnienia pracownika pomagającego pracownikowi niepełnosprawnemu w pracy w zakresie czynności ułatwiających komunikowanie się z otoczeniem oraz czynności niemożliwych lub trudnych do samodzielnego wykonania przez pracownika niepełnosprawnego na stanowisku pracy,
e) rozpoznania przez służby medycyny pracy potrzeb, o których mowa w lit. a -c
2. Wzór wniosku i elementy umowy o zwrot kosztów;
3. Dokumentację niezbędną do zwrotu kosztów;
4. Sposób i terminy rozpatrywania wniosków o zwrot kosztów.

Drugie z wymienionych rozporządzeń określa z kolei:
1. Tryb postępowania w sprawach dotyczących zwrotu kosztów wyposażenia stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej;
2. Wzór wniosku i elementy umowy oraz dokumentację niezbędną do zwrotu, o którym mowa w pkt 1;
3. Sposób i terminy rozpatrywania wniosków o zwrot kosztów wyposażenia stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej;
4. Formy zabezpieczenia zwrotu otrzymanych środków, o których mowa w pkt 1, w przypadku niedotrzymania warunków umowy dotyczącej ich przyznania.

Rozporządzenia weszły w życie z dniem ogłoszenia, czyli z dniem 22 marca 2011 r., aczkolwiek z mocą od dnia 1 stycznia 2011 r.
Rozporządzenia były poprzedzone odpowiednio rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie zwrotu dodatkowych kosztów związanych z zatrudnianiem pracowników niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 109, poz. 913) oraz rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 17 października 2007 r. w sprawie zwrotu kosztów wyposażenia stanowiska pracy osoby niepełnosprawnej (Dz. U. Nr 194, poz. 1404 z późn. zm.).

Artykuł pochodzi z Serwisu Samorządowego www.lex.pl/samorzad