Zgodnie z unijną dyrektywą VAT państwa członkowskie mogą stosować obniżoną stawkę VAT na sprzęt medyczny i pozostałe urządzenia, jeśli ten sprzęt i urządzenia spełniają dwa warunki. Muszą być one przeznaczone do łagodzenia skutków lub leczenia niepełnosprawności i muszą być przeznaczone wyłącznie do użytku osobistego przez osoby niepełnosprawne. Polska wykroczyła poza dopuszczalny zakres ulgi, stosując obniżoną stawkę VAT na sprzęt medyczny przeznaczony do użytku ogólnego, jak na przykład sprzęt używany w szpitalach, oraz niektóre nielecznicze produkty farmaceutyczne, takie jak środki dezynfekujące i produkty do pielęgnacji (produkty spa).
Komisja skierowała również do ETS sprawę przeciwko Polsce za niezgodne z prawem stosowanie obniżonej stawki VAT do towarów przeznaczonych na cele ochrony przeciwpożarowej. Zgodnie z unijnymi przepisami w sprawie VAT obniżoną stawkę VAT można stosować tylko do towarów i usług wymienionych w sposób wyczerpujący w odpowiednim wykazie. Dyrektywa nie zezwala Polsce na stosowanie obniżonej stawki VAT na towary przeznaczone na cele ochrony przeciwpożarowej, ponieważ one we wspomnianym wykazie się nie znajdują. Polskie przepisy wykraczają zatem poza założenia dyrektywy w sprawie VAT. Unijne przepisy w zakresie stawek VAT muszą być restrykcyjne przestrzegane i interpretowane w formie uzgodnionej i jednogłośnie przyjętej przez wszystkie państwa członkowskie UE.
Komisja, jako strażnik traktatów, wymaga od państw członkowskich, w tym Polski, przestrzegania przepisów dotyczących VAT, które same przyjęły. Stosowanie obniżonych stawek w stopniu wykraczającym poza założenia dyrektywy w sprawie VAT może doprowadzić do występowania zakłóceń konkurencji w UE. Prawodawstwo UE w zakresie obniżonych stawek VAT musi być interpretowane w sposób restrykcyjny. Zasada ta jest ugruntowana i została wielokrotnie potwierdzona przez Trybunał, ostatnio w decyzji z początku roku dotyczącej sprzętu medycznego (zob. na przykład C-360/11).
Źródło: http://europa.eu/rapid, stan z dnia 25 września 2013 r.