Gwarancja nie tylko na papierze

Na sprzedawcy będzie ciążyć obowiązek wydania dokumentu gwarancyjnego nie tylko wtedy, kiedy sam będzie udzielał gwarancji ale także wtedy kiedy będzie on tylko pośrednikiem między gwarantem (np. producentem), a konsumentem. Taką zasadę ma wprowadzić przygotowany przez UOKiK projekt zmian w ustawie o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej.

 W Urzędzie Ochrony Konkurencji i Konsumentów trwają prace nad przygotowaniem projektu nowelizacji ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej, mającej na celu dostosowanie art. 13 do art. 6 dyrektywy w sprawie niektórych aspektów sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z tym gwarancji.
Proponuje się uzupełnić art. 13 ustawy o sprzedaży konsumenckiej o stosowne postanowienie wskazujące, że sprzedawca wydaje kupującemu wraz z towarem dokument gwarancyjny sporządzony na papierze lub na innym dostępnym dla kupującego trwałym nośniku informacji. Odbędzie się to w drodze modyfikacji ust. 2 tego przepisu, który w obecnym brzmieniu statuuje obowiązek sprzedawcy udzielającego gwarancji wydania konsumentowi dokumentu gwarancyjnego. Modyfikacja pozwoli na przekazywanie konsumentom dokumentów gwarancyjnych w innych dostępnych dla konsumenta formach niż forma papierowa (np. plik tekstowy w wersji elektronicznej), przez co uwzględniona zostanie okoliczność istnienia nowych technologii zapisu dokumentów.
Celem ujednolicenia nomenklatury terminologicznej stosowanej w art. 13 ustawy o sprzedaży konsumenckiej, wykorzystane w art. 13 ust. 3 zd. 1 ustawy o sprzedaży konsumenckiej (projektowany art. 13 ust. 4 ustawy o sprzedaży konsumenckiej) pojęcie „oświadczenie gwarancyjne” proponuje się zastąpić pojęciem „oświadczenie gwaranta”. Takim pojęciem posługuje się bowiem art. 13. ust. 1 ustawy o sprzedaży konsumenckiej (zarówno w obecnym, jak i w projektowanym brzmieniu). W pozostałym zakresie przepis projektowanego art. 13 ust. 4 ustawy o sprzedaży konsumenckiej powinien stanowić odpowiednik dotychczasowego przepisu art. 13 ust. 3 zd. 1 ustawy o sprzedaży konsumenckiej i implementować częściowo art. 6 ust. 2 tiret drugie dyrektywy.
Przepis projektowanego art. 13 ust. 5 ustawy o sprzedaży konsumenckiej stanowić ma odpowiednik dotychczasowego przepisu art. 13 ust. 4 ustawy o sprzedaży konsumenckiej i implementować art. 6 ust. 2 tiret pierwsze i drugie (w zakresie nieobjętym przez projektowany art. 13 ust. 4 ustawy o sprzedaży konsumenckiej) dyrektywy, zgodnie z którym gwarancja: 1. stwierdza, że konsument ma prawa przyznane zgodnie z mającym zastosowanie ustawodawstwem krajowym, któremu podlega sprzedaż towarów konsumpcyjnych i wyjaśnia, że gwarancja tych praw nie narusza, 2. określa, w prostym i zrozumiałym języku zawartość gwarancji i podstawowe szczegółowe dane potrzebne dla złożenia skargi w oparciu o gwarancję, w szczególności okres ważności i zasięg terytorialny gwarancji, jak też nazwisko i adres gwaranta.Projektodawcy proponują ponadto uzupełnić art. 13 ustawy o sprzedaży konsumenckiej o ust. 6 o treści: „Uchybienie wymaganiom zawartym w ust. 1-5 pozostaje bez wpływu na ważność gwarancji i nie pozbawia kupującego wynikających z niej uprawnień”.
Konieczność podjęcia działań o charakterze legislacyjnym jest konsekwencją zawartego w piśmie Komisji Europejskiej z dnia 25 czerwca 2009 r. (sygn.: K(2009)4869), zarzutu formalnego zawierającego wezwanie do usunięcia uchybienia (naruszenie nr 2009/2124), potwierdzonego następnie uzasadnioną opinią (naruszenie nr 2009/2124) z dnia 18 marca 2010 r. (sygn. K(2010)1501) skierowaną do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie art. 258 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Przedmiotowe zarzuty odnoszą się do transpozycji przez Rzeczpospolitą Polską art. 6 ust. 5 dyrektywy 1999/44/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie niektórych aspektów sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z tym gwarancji (Dz. Urz. WE L z dnia 7 lipca 1999 r., Nr 171 s. 12), poprzez pominięcie wymogów określonych w jej art. 6 ust. 2 tiret pierwsze i art. 6 ust. 3 w art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 141, poz. 1176, z późn. zm.), która transponuje dyrektywę do prawa polskiego.

Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line