W przedmiotowej sprawie, w 2007 r., polska spółka Eugenia Mocek i Jadwiga Wenta KAJMAN Firma Handlowo-Usługowo-Produkcyjna zgłosiła do rejestracji w charakterze wspólnotowego znaku towarowego w Urzędzie Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (OHIM) oznaczenie graficzne dla różnych towarów i usług w kształcie krokodyla.

Francuska spółka Lacoste wniosła sprzeciw od tego zgłoszenia, powołując się na należący do niej znak towarowy.

OHIM uwzględnił częściowo sprzeciw Lacoste odmawiając rejestracji należącego do Mocek i Wenta oznaczenia dla wyrobów ze skóry, ubrań i obuwia. Spółka Mocek i Wenta wystąpiła wówczas do Sądu Unii Europejskiej o stwierdzenie nieważności decyzji OHIM.

W ogłoszonym wyroku Sąd oddalił skargę i utrzymał w mocy odmowę rejestracji należącego do Mocek i Wenta oznaczenia dla wyrobów ze skóry, ubrań i obuwia.

Sąd ocenił przede wszystkim, czy istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w przypadku kolidujących ze sobą oznaczeń, co może mieć miejsce w przypadku, gdy wykazują one określony stopień podobieństwa wizualnego, fonetycznego i konceptualnego. Podobnie jak OHIM, Sąd stwierdził w pierwszej kolejności, że kolidujące ze sobą oznaczenia wykazują niewielkie podobieństwo wizualne, z uwagi na to, że przedstawienie gada z rzędu krokodyli jest wspólne dla obu oznaczeń i że szeroki krąg odbiorców zachowuje zwykle w pamięci jedynie niedoskonały obraz danego znaku towarowego (w obydwu przypadkach przedstawienia gada z rzędu krokodyli, ukazanego w profilu z zakręconym ogonem). Sąd podkreślił następnie, że aspekt fonetyczny nie ma znaczenia, gdyż znak towarowy Lacoste nie zawiera elementów słownych w przeciwieństwie do zgłoszonego znaku towarowego. Wreszcie Sąd potwierdził, że kolidujące ze sobą oznaczenia wykazują przynajmniej przeciętne podobieństwo pod względem konceptualnym, ponieważ elementy graficzne każdego z tych oznaczeń odnoszą się do pojęcia gada z rzędu krokodyli.


Własność przemysłowa. Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej>>>

Następnie Sąd ocenił, czy niewielkie podobieństwo wizualne i przeciętne podobieństwo konceptualne kolidujących ze sobą oznaczeń pozwalają na dojście do wniosku, że istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w przypadku kolidujących ze sobą oznaczeń, mając na uwadze niedający się zakwestionować fakt, że znak towarowy Lacoste uzyskał wysoce odróżniający charakter w następstwie używania w odniesieniu do wyrobów ze skóry (zwłaszcza toreb), ubrań i obuwia. Sąd orzekł, że istnieje, gdy chodzi o te trzy rodzaje towarów, prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd, z uwagi na fakt, że szeroki krąg odbiorców może uznać, że towary opatrzone kolidującymi oznaczeniami pochodzą od tego samego przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstw powiązanych ze sobą gospodarczo. W szczególności Sąd stwierdził, że przedstawienie należącego do Mocek i Wenta kajmana mogłoby być postrzegane jako wariant przedstawienia krokodyla Lacoste, gdyż to ostatnie przedstawienie jest znane szerokiemu kręgowi odbiorców.

Tak wynika z wyroku Sądu Unii Europejskiej z 30 września 2015 r. w sprawie T-364/13 Eugenia Mocek i Jadwiga Wenta KAJMAN Firma Handlowo - Usługowo - Produkcyjna przeciwko OHIM.

Źródło: www.curia.europa.eu,