Rada wprowadziła, począwszy od 1996 r., szereg środków ograniczających wymierzonych przeciwko Birmie/Myanmarze. Środki te są wynikiem braku postępów w kierunku demokratyzacji kraju oraz ciągłego łamania praw człowieka. Obejmują one w szczególności zamrożenie funduszy członków rządu Myanmaru oraz związanych z nimi osób i podmiotów, których nazwiska i nazwy znajdują się wykazie ustalonym przez Radę.
W przedmiotowej sprawie Pye Phyo Tay Za, syn dyrektora zarządzającego przedsiębiorstw Htoo Trading Co; Htoo Construction Co. został umieszczony w tym wykazie jako osoba czerpiąca korzyści z polityki gospodarczej rządu.
W maju 2008 r. Pye Phyo Tay Za wniósł do Sądu skargę o stwierdzenie nieważności rozporządzenia, które zawierało w załączonym wykazie jego nazwisko.
Wyrokiem z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie T-181/08, Pye Phyo Tay Za przeciwko Radzie Sąd oddalił jego skargę. Orzekając w tej sprawie, Sąd stwierdził, że można domniemywać, iż członkowie rodziny kierujących przedsiębiorstwami czerpią korzyści z funkcji wykonywanych przez tych kierujących, tak że czerpią oni również zyski z polityki gospodarczej rządu. Sąd orzekł także, że domniemanie to może zostać obalone, jeżeli Pye Phyo Tay Za uda się wykazać, iż nie łączy go ścisła więź z kierującym będącym członkiem jego rodziny. Od tego wyroku Pye Phyo Tay Za wniósł odwołanie.
Rozpatrując sprawę Trybunał przypomniał, zgodnie z wyrokiem z dnia 3 września 2008 r. w sprawach połączonych C-402/05 P i C-415/05 P, Kadi i Al Barakaat International Foundation przeciwko Radzie i Komisji, że środki ograniczające obejmujące państwo trzecie muszą dotyczyć wyłącznie, jeśli chodzi o osoby fizyczne, przywódców tego państwa i osób, które są z nimi powiązane. Natomiast kategoria osób związanych „w inny sposób” z tym państwem nie może zostać objęta środkami ograniczającymi.
Z tego względu zastosowanie takich środków do osób fizycznych tylko ze względu na istnienie powiązań rodzinnych z osobami związanymi z przywódcami danego państwa trzeciego, niezależnie od ich osobistego zachowania, jest sprzeczne z prawem Unii. Zgodnie ze stwierdzeniem Trybunału -trudno jest wykazać więź, nawet pośrednią, pomiędzy brakiem postępu w demokratyzacji oraz ciągłym naruszaniem praw człowieka w Myanmarze, które to czynniki stanowią jeden z powodów prowadzących do przyjęcia środków ograniczających, a zachowaniem członków rodziny osób kierujących przedsiębiorstwami, które samo w sobie nie jest przedmiotem żadnej krytyki. W rezultacie środek w postaci zamrożenia funduszy i zasobów gospodarczych należących do Pye Phyo Tay Za mógł zostać przyjęty tylko w oparciu o szczegółowo określone i konkretne okoliczności pozwalające na ustalenie, że czerpie on zyski z polityki gospodarczej przywódców Myanmaru.
Z powyższych rozważań Trybunału wynika, że Sąd naruszył prawo, orzekając, że można domniemywać, iż członkowie rodziny kierujących przedsiębiorstwami czerpią korzyści z funkcji wykonywanych przez tych kierujących, tak że oni również czerpią zyski z polityki gospodarczej rządu, i że w rezultacie istnieje wystarczająca więź pomiędzy Pye Phyo Tay Za a reżimem wojskowym w Myanmarze.
Z tego względu Trybunał uchylił wyrok Sądu oraz stwierdził nieważność przepisów spornego rozporządzenia dotyczących Pye Phyo Tay Za.
Tak wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 13 marca 2012 r. w sprawie C-376/10 Pye Phyo Tay Za przeciwko Radzie.
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line