Zdaniem Trybunału, nie dochodzi bowiem do zmiany warunków umowy, jeżeli ogólne warunki przewidują możliwość podwyższenia opłat na podstawie obiektywnego wskaźnika cen konsumpcyjnych ustalonego przez instytucję publiczną.

Zgodnie z dyrektywą 2002/22 o usłudze powszechnej abonenci usług łączności elektronicznej mają prawo wycofać się, bez ponoszenia kar, z zawartych przez siebie umów w przypadku powiadomienia ich o zmianach wprowadzonych do warunków umowy.

Oberster Gerichtshof (sąd najwyższy, Austria) rozpoznawał spór pomiędzy Verein für Konsumenteninformation (austriackim stowarzyszeniem konsumentów) i spółką A1 Telekom Austria, będącą dostawcą usług telekomunikacyjnych w Austrii. Zdaniem tego stowarzyszenia, spółka A1 Telekom Austria stosowała niezgodne z prawem postanowienia w umowach zawieranych z konsumentami. Ogólne warunki spółki A1 Telekom Austria przewidują bowiem, że abonenci nie mogą wycofać się z zawartej umowy, jeżeli opłaty są waloryzowane w zależności od rocznego obiektywnego wskaźnika cen konsumpcyjnych ustalonego przez Statistik Österreich (austriacki urząd statystyczny).

W związku z tym Oberster Gerichtshof zmierza do ustalenia, czy taka waloryzacja opłat stanowi zmianę warunków umowy w rozumieniu dyrektywy, co – w przypadku odpowiedzi twierdzącej – uprawniałoby abonentów do wycofania się z zawartej umowy.

Dowiedz się więcej z książki
Prawo telekomunikacyjne. Komentarz
  • rzetelna i aktualna wiedza
  • darmowa wysyłka od 50 zł




W ogłoszonym dzisiaj wyroku Trybunał Sprawiedliwości odpowiedział na to pytanie przecząco.

Zdaniem Trybunału, prawodawca Unii uznał, że przedsiębiorstwa świadczące usługi łączności elektronicznej mogą mieć uzasadniony interes w tym, aby zmienić ceny i opłaty za swoje usługi.

Trybunał zauważył ponadto, że sporne postanowienie zawarte w ogólnych warunkach spółki A1 Telekom Austria przewiduje waloryzację opłat w zależności od rocznego obiektywnego wskaźnika cen konsumpcyjnych ustalonego przez instytucję publiczną.

Przewidziana w ten sposób w umowie waloryzacja opłat, która jest oparta na jasnej, precyzyjnej i publicznie dostępnej metodzie indeksowania i wynika z decyzji oraz mechanizmów należących do sfery publicznej, nie stawia użytkowników końcowych w sytuacji umownej innej niż ta wynikająca z umowy, której treść jest określona przez ogólne warunki zawierające sporne postanowienie.

W konsekwencji, jeżeli zmiana opłat została dokonana w taki sposób, nie można uznać jej za zmianę warunków umowy w rozumieniu dyrektywy.

Tak wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości z 26 listopada 2015 r. w sprawie C-326/14 Verein für Konsumentinformation przeciwko A1 Telekom Austria AG.