Według trybunału wykorzystanie zatem takiego organizmu do celów przemysłowych lub handlowych może, co do zasady, zostać opatentowane>
Dyrektywa w sprawie ochrony prawnej wynalazków biotechnologicznych (Dz.U.UE.L.1998.213.13) stanowi, że wykorzystywanie embrionów ludzkich do celów przemysłowych lub handlowych nie ma zdolności patentowej.

W swoim wyroku w sprawie Brüstle z dnia 18 października 2011 roku (C-34/10) Trybunał stwierdził, że pojęcie „embrionu ludzkiego” obejmuje niezapłodnione ludzkie komórki jajowe, które zostały pobudzone do podziału i dalszego rozwoju w drodze partenogenezy, ponieważ takie komórki jajowe mogą zapoczątkować proces rozwoju jednostki ludzkiej, tak jak embriony powstałe w wyniku zapłodnienia komórki jajowej.

Czytaj: Rzecznik ETS: niezapłodniona komórka jajowa nie jest ludzkim embrionem>>>

High Court of Justice przedłożyła do rozstrzygnięcia spór między spółką International Stem Cell Coyrporation (ISCO) a brytyjskim urzędem patentowym w przedmiocie zdolności patentowej metod wiążących się z wykorzystaniem ludzkich komórek jajowych aktywowanych w drodze partenogenezy. Sąd ten zwrócił się do Trybunału z pytaniem, czy pojęcie „embrionu ludzkiego”, tak jak zostało ono zinterpretowane w wyroku w sprawie Brüstle, ogranicza się do organizmów mogących zapoczątkować proces rozwoju, który prowadzi do powstania jednostki ludzkiej. W tym względzie sąd brytyjski wyjaśnił, że zgodnie z aktualną wiedzą naukową organizmy takie jak te będące przedmiotem wniosków o rejestrację patentu nie mogą w żadnym wypadku rozwinąć się w jednostkę ludzką.

W ogłoszonym wyroku Trybunał orzekł, że aby móc zostać uznaną za „embrion ludzki”, niezapłodniona ludzka komórka jajowa musi koniecznie mieć wrodzoną zdolność rozwinięcia się w jednostkę ludzką. W konsekwencji sama okoliczność, iż ludzka komórka jajowa aktywowana w drodze partenogenezy rozpoczyna proces rozwoju, nie jest wystarczająca do uznania jej za „embrion ludzki”.

Natomiast w sytuacji, gdy taka komórka jajowa ma wrodzoną zdolność rozwinięcia się w jednostkę ludzką, powinna ona być traktowana we wszystkich stadiach swojego rozwoju w taki sam sposób jak zapłodniona ludzka komórka jajowa. W tym względzie do sądu brytyjskiego należy ustalenie, czy w świetle wiedzy, która została wystarczająco zbadana i potwierdzona w międzynarodowej nauce medycyny, organizmy będące przedmiotem wniosków ISCO o rejestrację mają wrodzoną zdolność rozwinięcia się w jednostkę ludzką, czy też nie mają takiej zdolności.

Tak wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 18 grudnia 2014 r. w sprawie C-364/13 International Stem Cell Corporation / Comptroller General of Patents, Designs and Trade Marks.

Źródło: curia.europa.eu,