Podstawowym naruszeniem, które Trybunał stwierdził w swym wyroku, było naruszenie art. 3 Konwencji o prawach człowieka, czyli zakaz tortur oraz nieludzkiego i poniżającego traktowania.
ETPC zwrócił uwagę przede wszystkim na niebywałą przewlekłość postępowania karnego oraz na jego zupełną nieskuteczność, wskazując na takie uchybienia w prowadzonym postępowaniu jak: nieprzeprowadzenie odpowiednich czynności dowodowych na miejscu popełnienia przestępstwa, wielokrotne zawieszanie postępowania karnego, brak podejmowania przez organy ścigania jakichkolwiek prób ustalenia miejsca pobytu podejrzanych, a w efekcie przedawnienie karalności popełnionych czynów.
Trybunał zasądził na rzecz skarżącej 15.000 euro tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę moralną oraz 3.000 euro tytułem poniesionych kosztów i wydatków.
Wyrok Trybunału jest kolejnym orzeczeniem precyzującym zakres przedmiotowy pojęcia "nieludzkiego i poniżającego traktowania" z art. 3 Konwencji. Wprawdzie ustawodawca polski przyjął już systemowe rozwiązanie dotyczące skarg na nieuzasadnioną przewlekłość postępowania w ustawie z 17 czerwca 2004 r., która skutecznie zamyka drogę do Trybunału skarżącym z Polski podnoszącym tego typu zarzuty, to warto zwrócić uwagę na spójny rozwój orzecznictwa Trybunału w zakresie rozumienia tego, co kryje się pod pojęciem "nieludzkiego i poniżającego traktowania". Omawiane orzeczenie dowodzi, iż Trybunał rozumie to pojęcie szeroko, stwierdzając naruszenie art. 3 Konwencji zawsze wówczas, gdy w wyniku działania lub zaniechania organów państwowych jednostka doznaje wystarczająco dotkliwego cierpienia, by mogło ono wejść w zakres stosowania art. 3 Konwencji. Wniosek ten powinien szczególnie wyczulić polskie organy państwowe na sposób wywiązywania się z powierzonych im zadań.
Tak wynika z wyroku ETPC z dnia 24 stycznia 2012 r. w sprawie nr 49669/07 P.M. przeciwko Bułgarii.
Katarzyna Warecka
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line.