Taką tezę stawia dr Jakub Czepek na podstawie decyzji Trybunału w Strasburgu (sygn. 37393/02) w sprawie, w której żona śmiertelnej ofiary wypadku samochodowego oskarżyła Polskę w związku z naruszeniem art. 2 EKPC (prawo do życia) o brak skutecznego i szybkiego śledztwa i nieustalenie wszystkich sprawców wypadku. Chociaż sprawa nie zakończyła się wydaniem przez Trybunał wyroku zasądzającego odszkodowanie od Polski, gdyż, zdaniem Strasburga, nasze władze dopełniły zasadniczo swoich obowiązków, a sama skarżąca nie skorzystała ze wszystkich środków dostępnych w polskim prawie, rzuca ona, zdaniem J. Czepka, wiele światła na standardy, które powinny być stosowane przez organy ścigania i wymiaru sprawiedliwości w tego rodzaju przypadkach. Zdaniem Autora, "gdyby nie udało się doprowadzić do osądzenia i skazania żadnego z winnych wypadku, Trybunał mógłby podjąć [...] decyzję" stwierdzającą naruszenie przez Polskę art. 2 EKPC. Jak bowiem przypomina J. Czepek, "ETPC wielokrotnie podkreślał, że każdy przypadek śmierci człowieka powinien być dokładnie zbadany zgodnie ze standardami adekwatnego i skutecznego śledztwa". A zatem, "gdyby nie udało się odnaleźć żadnego ze sprawców ze względu na uchybienia proceduralne po stronie wymiaru sprawiedliwości, Trybunał mógłby [...] dopatrzyć się uchybień proceduralnych po stronie państwa".
Pełną wersję tekstu glosy znaleźć można w programie LEX Prawo Europejskie. Spośród wielu sposobów wyszukiwania najszybciej można dotrzeć do jej treści wpisując w wyszukiwarce pełnotekstowej wyraz "glosa" i sygnaturę orzeczenia. Glosa jest również dostępna spod przepisów zarówno Europejskiej konwencji praw człowieka (zob. art. 2 Konwencji) jak i kodeksu postępowania karnego (zob. art. 2 § 1 pkt 1 i 3 oraz art. 9 § 2) po kliknięciu na link "tezy z piśmiennictwa", skąd po odnalezieniu tez omawianej glosy można przejść do pełnej wersji jej treści.