- Małżonkowi, przeciwko któremu nadana została klauzula wykonalności, przysługuje, w obronie, powództwo przeciwegezkucyjne o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności, wówczas gdy stwierdza, że egzekwowane świadczenie wierzycielowi się nie należy (art.840 k.p.c.).  Ponadto, zgodnie z tezą wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 10 września 2008 roku (I ACa 743/07) małżonek może, w powództwie przeciwegzekucyjnym, również podnieść zarzuty, iż wierzytelność należy do kategorii wierzytelności wymienionych w art. 41 § 2 i § 3 k.r.o. - uważa Julia Hejduk, prawnik w kancelarii Stopczyk & Mikulski.  Według Hejduk, należy podzielić pogląd Sądu, iż nie tylko kwestia zgody małżonka na zaciągnięcie długu ma istotne znaczenie, ale ważne jest również źródło powstania zobowiązania, bowiem w odniesieniu do zobowiązań wynikających z przestępstwa nie można zakładać, iż małżonek akceptował naganne zachowanie dłużnika.

- Sąd słusznie przyjął, iż w wierzytelności wynikającej z czynu przestępnego nie może być dochodzona z majątku wspólnego małżonków.  W tym przypadku, wierzyciel może ściągać dług tylko z majątku osobistego dłużnika, z jego wynagrodzenia za pracę lub z dochodów uzyskanych przez niego z innej działalności zarobkowej, jak również z korzyści uzyskanych z jego praw autorskich. Jeśli zaś dług powstał w związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa, to wierzyciel może ściągać dług także z przedmiotów majątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa.  Powyższy wyrok, w swej sentencji, kształtuje wyraźnie linię orzecznictwa w zakresie interpretacji przepisów, wprowadzonych do systemu prawnego w 2005 roku, dotyczących ograniczeń odpowiedzialności współmałżonka za długi - powiedziała Julia Hejduk dla portalu Lex.pl.