Przy określaniu sposobu, w jaki wysyłane jest pismo sądowe zrezygnowano z nieaktualnego nazewnictwa – list polecony za potwierdzeniem odbioru. Projektodawcy posłużyli się natomiast terminologią obecnie używaną w ustawie Prawo pocztowe dla przesyłek poleconych.
W rozporządzeniu zdecydowano się na wprowadzenie zapisów określających, iż przesyłkę doręcza się wskazanemu na niej adresatowi (doręczenie właściwe) lub innemu odbiorcy (doręczenie zastępcze), co powinno rozwiązać problemy z zakwalifikowaniem danego podmiotu jako adresata lub odbiorcę przesyłki.
Zgodnie z § 3 ust. 2 rozporządzenia, doręczenie adresatowi za pośrednictwem dorosłego domownika, administracji domu, dozorcy domu lub sołtysa, o którym mowa w art. 138 § 1 k.p.c., nie może być stosowane, jeżeli sąd wysyłający umieścił na stronie adresowej przesyłki napis wyłączający taki sposób doręczenia w ogóle lub w stosunku do oznaczonych osób. Regulacja ta ma za zadanie wskazać, że to nie na doręczającym przesyłkę ciąży obowiązek dochodzenia, kto jest czyim przeciwnikiem procesowym lub współuczestnikiem o sprzecznych interesach w postępowaniu nieprocesowym.
Z kolei zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia, odbierający przesyłkę potwierdza jej odbiór na formularzu potwierdzenia odbioru przez wpisanie daty otrzymania przesyłki i umieszczenie czytelnego podpisu zawierającego imię i nazwisko.
W § 6 rozporządzenia przewidziano, że zawiadomienie dla adresata o pozostawieniu przesyłki sporządza się również w przypadku, gdy strona jako adres do doręczeń wskaże skrytkę pocztową (art. 135 § 2 k.p.c.). Na zawiadomieniu, niezależnie od miejsca jego pozostawienia, określa się siedmiodniowy termin do odbioru przesyłki. Nie rozróżnia się trybu doręczania zawiadomień składanych do skrytek pocztowych od pozostawienia w drzwiach mieszkania adresata lub w skrzynce pocztowej adresata.
Rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 czerwca 1999 r. w sprawie szczegółowego trybu doręczania pism sądowych przez pocztę w postępowaniu cywilnym (Dz. U. Nr 62, poz. 697 z późn. zm.), które traci moc z dniem 19 października 2010 r. stosownie do art. 5 ustawy z dnia 17 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy — Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2010 r. Nr 7, poz. 45).
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line