• musi być zapewniony właściwy stan sanitarny pomieszczeń, tzn. ściany i podłogi powinny być wykonane z materiałów umożliwiających łatwe utrzymanie czystości oraz możliwość przeprowadzenia procesu dezynfekcji,
• muszą posiadać odpowiednie wyposażenie – blaty produkcyjne (szafki z blatami) urządzenia chłodnicze niezbędne do przetrzymywania surowców, półproduktów oraz eksponowania gotowych kanapek, ciastek i soków, dwukomorowy zlewozmywak do mycia drobnego sprzętu: desek, noży, urządzeń do wyciskania soków oraz umywalkę do mycia rąk. Do obu punktów wodnych powinna być doprowadzona bieżąca woda ciepła i zimna, a ścieki powinny być odprowadzane do kanalizacji.
• w przypadku konieczności obierania i czyszczenia warzyw, takich jak marchew, wymagane jest posiadanie osobnego pomieszczenia do dokonywania obróbki brudnej. Jeśli nie ma możliwości wydzielenia takiego pomieszczenia osoba prowadząca sklepik powinna zaopatrywać się w warzywa obrane i oczyszczone wraz z dokumentem potwierdzającym zakup,
• osoba prowadząca sklepik powinna posiadać aktualną książeczkę badań dla celów sanitarno-epidemiologicznych oraz książkę kontroli sanitarnej,
• przed rozpoczęciem działalności należy uzyskać aktualny wynik badania wody.
Osoba prowadząca sklepik szkolny może być pracownikiem szkoły, może jednak sklepik prowadzić na zasadzie umowy agencyjnej. Ajent, który podpisuje umowę cywilno – prawną z dyrektorem szkoły jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo sprzedawanej żywności.
Szczegółowe zasady sanitarno – higieniczne dotyczące obiektów, w których sprzedawana jest żywność ustalają:
• rozporządzenie nr 178/2002 z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. WE L 31 z 01. 02. 2002, str. 1),
• rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 852/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04. 2004, str. 1). oraz w przepisach krajowych;
• ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. Nr 171, poz. 1225),
• rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 02 lutego 2006 r. w sprawie badań dla celów higieniczno – sanitarnych (Dz. U. Nr 25, poz. 191).
Szczegółowe wymagania sanitarne dla pomieszczeń sklepików szkolnych
Sklepiki szkolne powinny znajdować się w miarę możliwości w oddzielnym pomieszczeniu lub wydzielonym wyraźnie miejscu, tak przygotowanym. Wielkość lokalu nie jest istotna, o ile będą się w nim mieścić wszystkie niezbędne sprzęty i o ile będzie on właściwie urządzony i łatwo w nim będzie utrzymać czystość. Powinien zatem posiadać odpowiednie wyposażenie: półki, lady oraz urządzenia lub lady chłodnicze do przechowywania nietrwałych środków spożywczych (np. mleko i przetwory mleczne, kanapki itp.).
Powinien on być tak zaprojektowany, aby można w nim było łatwo utrzymać należytą higienę, łącznie ze zwalczaniem szkodników. Pomieszczenia, w których pracuje się z żywnością muszą mieć odpowiednią wentylację, sztuczną bądź mechaniczną, zapewniającą skuteczną wymianę powietrza, a tym samym temperaturę i wilgotność. Urządzenia kanalizacyjne muszą być zaprojektowane i skonstruowane tak, by unikać ryzyka zakażenia żywności. Powierzchnie podłóg, ścian, sufitów i drzwi sklepików muszą być utrzymane w dobrym stanie i muszą być łatwe do czyszczenia oraz w miarę potrzeby do dezynfekcji. Wymaga to stosowania nieprzepuszczalnych, zmywalnych oraz nietoksycznych materiałów. Okna muszą być wyposażone w ekrany zatrzymujące owady. Do tego dochodzą sufity, które muszą być zaprojektowane i wykończone tak, by nie zbierały się na nich zanieczyszczenia. Ściany w tej części pomieszczenia, w którym przygotowywane są np. kanapki powinny być pokryte glazurą, w pozostałej części powinny być pomalowane zmywalną farbą. Na podłodze powinna być położona glazura lub zmywalna, łatwa w utrzymaniu wykładzina podłogowa. Podobnie powierzchnie pozostające w kontakcie z żywnością muszą być w dobrym stanie i muszą być łatwe do czyszczenia oraz w miarę potrzeby, do dezynfekcji. Dotyczy to materiałów, z jakich wykonane są np. blaty, pojemniki na surowce, półprodukty i gotowe produkty. Do mycia i czyszczenia należy używać środków bakteriobójczych przeznaczonych do użytku w miejscach sprzedaży żywności. Pracownicy sklepiku muszą mieć dostęp do umywalki przeznaczonej do mycia rąk z bieżącą ciepłą i zimną wodą. Umywalki muszą być zaopatrzone w środki do mycia rąk i do higienicznego ich suszenia, np. obok umywalki powinna być zamontowana suszarka do rąk, a w przypadku jej braku pracownicy powinni korzystać z papierowych ręczników lub czystych ręczników z materiału. Musi być dostępna ubikacja spłukiwana wodą, podłączona do sprawnego systemu kanalizacyjnego. Ubikacje nie mogą łączyć się bezpośrednio z pomieszczeniem, w którym pracuje się z żywnością, jednak nie muszą też mieścić się w obrębie sklepiku. Wystarczy, gdy łazienka będzie nieopodal, np. na szkolnym korytarzu.
Jeśli w sklepiku ma być w nim sprzedawana świeża żywność należy sklepik wyposażyć w lodówkę lub chłodziarkę, w której można przechowywać sałatki, kanapki i jogurty, czyli te produkty, które moją krótki czas przydatności do spożycia.
• muszą posiadać odpowiednie wyposażenie – blaty produkcyjne (szafki z blatami) urządzenia chłodnicze niezbędne do przetrzymywania surowców, półproduktów oraz eksponowania gotowych kanapek, ciastek i soków, dwukomorowy zlewozmywak do mycia drobnego sprzętu: desek, noży, urządzeń do wyciskania soków oraz umywalkę do mycia rąk. Do obu punktów wodnych powinna być doprowadzona bieżąca woda ciepła i zimna, a ścieki powinny być odprowadzane do kanalizacji.
• w przypadku konieczności obierania i czyszczenia warzyw, takich jak marchew, wymagane jest posiadanie osobnego pomieszczenia do dokonywania obróbki brudnej. Jeśli nie ma możliwości wydzielenia takiego pomieszczenia osoba prowadząca sklepik powinna zaopatrywać się w warzywa obrane i oczyszczone wraz z dokumentem potwierdzającym zakup,
• osoba prowadząca sklepik powinna posiadać aktualną książeczkę badań dla celów sanitarno-epidemiologicznych oraz książkę kontroli sanitarnej,
• przed rozpoczęciem działalności należy uzyskać aktualny wynik badania wody.
Osoba prowadząca sklepik szkolny może być pracownikiem szkoły, może jednak sklepik prowadzić na zasadzie umowy agencyjnej. Ajent, który podpisuje umowę cywilno – prawną z dyrektorem szkoły jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo sprzedawanej żywności.
Szczegółowe zasady sanitarno – higieniczne dotyczące obiektów, w których sprzedawana jest żywność ustalają:
• rozporządzenie nr 178/2002 z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. WE L 31 z 01. 02. 2002, str. 1),
• rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady WE nr 852/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04. 2004, str. 1). oraz w przepisach krajowych;
• ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. Nr 171, poz. 1225),
• rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 02 lutego 2006 r. w sprawie badań dla celów higieniczno – sanitarnych (Dz. U. Nr 25, poz. 191).
Szczegółowe wymagania sanitarne dla pomieszczeń sklepików szkolnych
Sklepiki szkolne powinny znajdować się w miarę możliwości w oddzielnym pomieszczeniu lub wydzielonym wyraźnie miejscu, tak przygotowanym. Wielkość lokalu nie jest istotna, o ile będą się w nim mieścić wszystkie niezbędne sprzęty i o ile będzie on właściwie urządzony i łatwo w nim będzie utrzymać czystość. Powinien zatem posiadać odpowiednie wyposażenie: półki, lady oraz urządzenia lub lady chłodnicze do przechowywania nietrwałych środków spożywczych (np. mleko i przetwory mleczne, kanapki itp.).
Powinien on być tak zaprojektowany, aby można w nim było łatwo utrzymać należytą higienę, łącznie ze zwalczaniem szkodników. Pomieszczenia, w których pracuje się z żywnością muszą mieć odpowiednią wentylację, sztuczną bądź mechaniczną, zapewniającą skuteczną wymianę powietrza, a tym samym temperaturę i wilgotność. Urządzenia kanalizacyjne muszą być zaprojektowane i skonstruowane tak, by unikać ryzyka zakażenia żywności. Powierzchnie podłóg, ścian, sufitów i drzwi sklepików muszą być utrzymane w dobrym stanie i muszą być łatwe do czyszczenia oraz w miarę potrzeby do dezynfekcji. Wymaga to stosowania nieprzepuszczalnych, zmywalnych oraz nietoksycznych materiałów. Okna muszą być wyposażone w ekrany zatrzymujące owady. Do tego dochodzą sufity, które muszą być zaprojektowane i wykończone tak, by nie zbierały się na nich zanieczyszczenia. Ściany w tej części pomieszczenia, w którym przygotowywane są np. kanapki powinny być pokryte glazurą, w pozostałej części powinny być pomalowane zmywalną farbą. Na podłodze powinna być położona glazura lub zmywalna, łatwa w utrzymaniu wykładzina podłogowa. Podobnie powierzchnie pozostające w kontakcie z żywnością muszą być w dobrym stanie i muszą być łatwe do czyszczenia oraz w miarę potrzeby, do dezynfekcji. Dotyczy to materiałów, z jakich wykonane są np. blaty, pojemniki na surowce, półprodukty i gotowe produkty. Do mycia i czyszczenia należy używać środków bakteriobójczych przeznaczonych do użytku w miejscach sprzedaży żywności. Pracownicy sklepiku muszą mieć dostęp do umywalki przeznaczonej do mycia rąk z bieżącą ciepłą i zimną wodą. Umywalki muszą być zaopatrzone w środki do mycia rąk i do higienicznego ich suszenia, np. obok umywalki powinna być zamontowana suszarka do rąk, a w przypadku jej braku pracownicy powinni korzystać z papierowych ręczników lub czystych ręczników z materiału. Musi być dostępna ubikacja spłukiwana wodą, podłączona do sprawnego systemu kanalizacyjnego. Ubikacje nie mogą łączyć się bezpośrednio z pomieszczeniem, w którym pracuje się z żywnością, jednak nie muszą też mieścić się w obrębie sklepiku. Wystarczy, gdy łazienka będzie nieopodal, np. na szkolnym korytarzu.
Jeśli w sklepiku ma być w nim sprzedawana świeża żywność należy sklepik wyposażyć w lodówkę lub chłodziarkę, w której można przechowywać sałatki, kanapki i jogurty, czyli te produkty, które moją krótki czas przydatności do spożycia.