Odpowiednią propozycję zmiany ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, przygotowało ministerstwo pracy.
Zobacz także: Koniec wysokich zasiłków macierzyńskich dla przedsiębiorczych mam
Zgodnie z projektem, osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, które dobrowolnie przystąpiły do ubezpieczenia chorobowego i opłacały z tego tytułu składki będą mogły liczyć na zasiłek macierzyński obliczony od przeciętnego miesięcznego przychodu. Będzie on obliczony z 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc powstania niezdolności do pracy. Taki sposób obliczenia podstawy wymiaru pozwoli na uwzględnienie pełnego zadeklarowanego przychodu przekraczającego najniższą podstawę wymiaru. Oznacza to ukrócenie wykorzystywania luki w obecnych przepisach, które pozwalają na pobieranie wysokich świadczeń macierzyńskich przy krótkim stażu ubezpieczeniowym. Chodzi o sytuacje, w których kobiety pierwszy raz zakładają działalność gospodarczą na dwa czy trzy miesiące przed porodem i opłacają wysokie składki tylko po to, aby pobierać świadczenia przysługujące w razie macierzyństwa w maksymalnej wysokości. Takie praktyki są zgodne z prawem, są jednak nagminnie wykorzystywane. Spotkały się też z krytyką organizacji pracodawców i tych przedsiębiorców, którzy nie skorzystali z tej luki. Problem dostrzegł ZUS i podmioty państwowe, a sprawy często stawały na wokandach w sądach powszechnym i Sądzie Najwyższym. Z reguły ze skutkiem korzystnym dla bizneswoman.
Przedsiębiorcy argumentują jednak, że nie wolno zapominać o tym iż kobiety z firmą muszą ponosić koszty prowadzenia przedsiębiorstwa również wtedy gdy zajmują się dzieckiem np. koszty wynajmu lokalu.
Projekt ustawy zawiera także nowy sposób obliczenia wysokości zasiłku chorobowego dla przedsiębiorców z krótszym niż 12 miesięcznym okresem opłacania składek. W takim wypadku podstawą wymiaru zasiłku chorobowego będzie suma przeciętnej miesięcznej najniższej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe za pełne miesiące oraz kwoty będącej iloczynem jednej dwunastej przeciętnej kwoty zadeklarowanej jako podstawa wymiaru składek. Chodzi o część przewyższającą najniższą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz liczbę takich miesięcy.
Przedsiębiorca będzie jednak mógł doliczyć do okresu ubezpieczenia chorobowego także inne poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego jeśli przerwa w ubezpieczeniu nie będzie dłuższa niż 30 dni. Przy czym doliczane będą pełne miesiące ubezpieczenia, a ich liczba nie będzie mogła przekroczyć 12 miesięcy. W tym wypadku podstawą wymiaru zasiłku będzie przeciętna miesięczna najniższą podstawa wymiaru składek oraz przeciętna kwota zadeklarowana jako podstawa wymiaru za pełne miesiące, w części przewyższającej najniższą podstawę wymiaru składek na to ubezpieczenie.
Osoba płacąca wyższe składki dostanie świadczenie w wysokości pochodzącej od faktycznie opłaconych składek.
Projektowane zmiany wchodzą w życie pierwszego dnia czwartego miesiąca następującego po miesiącu ogłoszenia.