1. Zagadnienia ogólne
Działanie gaśnicze gazów obojętnych polega głównie na wypieraniu tlenu atmosferycznego ze strefy reakcji pożaru i na chłodzeniu płomieni. W przypadku (częściowo) chlorowcowanych węglowodorów, działanie gaśnicze oparte jest na kombinacji efektu chłodzącego, realizowanego przez cząsteczki gazów podczas ich przejścia przez strefę reakcji płomieni z chemicznym oddziaływaniem na reakcję spalania. Podczas tych reakcji chemicznych powstaje, jak było to i w przypadku halonu, produkt rozkładu, którym jest HF (fluorowodór), substancja agresywna. HF powstaje jednak tylko tak długo, jak długo odbywa się proces spalania, dlatego w przypadku (częściowo) chlorowcowanych węglowodorów bardzo ważne jest, aby ugaszenie pożaru następowało szybko, w przeciwnym bowiem przypadku nie można wykluczyć strat w odniesieniu do budynków i urządzeń. Im krótszy jest czas wypełnienia środkiem gaśniczym pomieszczenia [przestrzeni zamkniętej] i im większa jest podana ilość środka, tym szybciej ugaszony zostanie pożar. Należy to uwzględnić przy doborze parametrów podstawowych urządzeń. Znajduje to odzwierciedlenie w wartości typowych czasów wypełniania [gazem gaśniczym], w celu osiągnięcia wymaganego stężenia środka gaśniczego w strefie chronionej: 10 sekund w przypadku (częściowo) chlorowcowanych węglowodorów, 60 sekund dla gazów obojętnych. Wymagane dla ugaszenia pożaru stężenia zależą zarówno od gazu gaśniczego jaki i materiału palnego. Wymagane stężenia, w przypadku gazów obojętnych, są wyraźnie wyższe niż dla węglowodorów chlorowcowanych.
Także w grupie gazów obojętnych występują istotne różnice, jeżeli chodzi o wymagane stężenie gaśnicze, szczególnie gdy gaszone mają być pożary cieczy palnych.
W związku ze swoimi właściwościami fizycznymi, CO2 jako jedyny gaz obojętny składowany jest w stanie skroplonym pod ciśnieniem. W przypadku tak zwanych urządzeń niskociśnieniowych, ciekły CO2 składowany jest w temperaturze minus 20 °C, przy ciśnieniu 20 bar. W przypadku urządzeń wysokociśnieniowych składowanie odbywa się w pojemnikach ciśnieniowych, typowo o pojemności 40 lub 67 litrów. Ciśnienie w pojemnikach, w temperaturze 15 °C, wynosi wówczas 50 bar.
Działanie gaśnicze gazów obojętnych polega głównie na wypieraniu tlenu atmosferycznego ze strefy reakcji pożaru i na chłodzeniu płomieni. W przypadku (częściowo) chlorowcowanych węglowodorów, działanie gaśnicze oparte jest na kombinacji efektu chłodzącego, realizowanego przez cząsteczki gazów podczas ich przejścia przez strefę reakcji płomieni z chemicznym oddziaływaniem na reakcję spalania. Podczas tych reakcji chemicznych powstaje, jak było to i w przypadku halonu, produkt rozkładu, którym jest HF (fluorowodór), substancja agresywna. HF powstaje jednak tylko tak długo, jak długo odbywa się proces spalania, dlatego w przypadku (częściowo) chlorowcowanych węglowodorów bardzo ważne jest, aby ugaszenie pożaru następowało szybko, w przeciwnym bowiem przypadku nie można wykluczyć strat w odniesieniu do budynków i urządzeń. Im krótszy jest czas wypełnienia środkiem gaśniczym pomieszczenia [przestrzeni zamkniętej] i im większa jest podana ilość środka, tym szybciej ugaszony zostanie pożar. Należy to uwzględnić przy doborze parametrów podstawowych urządzeń. Znajduje to odzwierciedlenie w wartości typowych czasów wypełniania [gazem gaśniczym], w celu osiągnięcia wymaganego stężenia środka gaśniczego w strefie chronionej: 10 sekund w przypadku (częściowo) chlorowcowanych węglowodorów, 60 sekund dla gazów obojętnych. Wymagane dla ugaszenia pożaru stężenia zależą zarówno od gazu gaśniczego jaki i materiału palnego. Wymagane stężenia, w przypadku gazów obojętnych, są wyraźnie wyższe niż dla węglowodorów chlorowcowanych.
Także w grupie gazów obojętnych występują istotne różnice, jeżeli chodzi o wymagane stężenie gaśnicze, szczególnie gdy gaszone mają być pożary cieczy palnych.
W związku ze swoimi właściwościami fizycznymi, CO2 jako jedyny gaz obojętny składowany jest w stanie skroplonym pod ciśnieniem. W przypadku tak zwanych urządzeń niskociśnieniowych, ciekły CO2 składowany jest w temperaturze minus 20 °C, przy ciśnieniu 20 bar. W przypadku urządzeń wysokociśnieniowych składowanie odbywa się w pojemnikach ciśnieniowych, typowo o pojemności 40 lub 67 litrów. Ciśnienie w pojemnikach, w temperaturze 15 °C, wynosi wówczas 50 bar.