1) w razie konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii;
2) w ruchu ciągłym;
3) przy pracy zmianowej;
4) przy niezbędnych remontach;
5) w transporcie i w komunikacji;
6) w zakładowych strażach pożarnych i w zakładowych służbach ratowniczych;
7) przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób;
8) w rolnictwie i hodowli;
9) przy wykonywaniu prac koniecznych ze względu na ich użyteczność społeczną i codzienne potrzeby ludności, w szczególności w:
a) zakładach świadczących usługi dla ludności,
b) gastronomii,
c) zakładach hotelarskich,
d) jednostkach gospodarki komunalnej,
e) zakładach opieki zdrowotnej i innych placówkach służby zdrowia przeznaczonych dla osób, których stan zdrowia wymaga całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych,
f) jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej oraz jednostkach organizacyjnych wspierania rodziny i systemu pieczy zastępczej zapewniających całodobową opiekę,
g) zakładach prowadzących działalność w zakresie kultury, oświaty, turystyki i wypoczynku;
10) w stosunku do pracowników zatrudnionych w systemie czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta;
11) przy wykonywaniu prac:
a) polegających na świadczeniu usług z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów o świadczeniu usług drogą elektroniczną lub urządzeń telekomunikacyjnych w rozumieniu przepisów prawa telekomunikacyjnego, odbieranych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli zgodnie z przepisami obowiązującymi odbiorcę usługi, dni, o których mowa w art. 1519 § 1, są u niego dniami pracy,
b) zapewniających możliwość świadczenia usług, o których mowa w lit. a.
Zgodnie z powyższym, praca w niedziele dopuszczalna jest jedynie w enumeratywnie wymienionych w przepisach prawa przypadkach. Mając na uwadze profil działalności pracodawcy tj. sprzedaż artykułów wyposażenia mieszkań, który w świetle przytoczonych powyżej przepisów trudno uznać za zatrudnienie przy wykonywaniu prac koniecznych ze względu na ich użyteczność społeczną i codzienne potrzeby ludności, praca w wskazanej w firmie w niedzielę nie powinna być polecana. Aby jednak móc ją zlecać pracodawca może wprowadzić zmianową organizację pracy pracowników. Jeżeli bowiem pracownicy będą pracować w systemie zmianowym praca w niedzielę będzie mogła być im polecana bez ograniczeń.
Pamiętać przy tym należy, że za pracę w niedzielę uważa się pracę wykonywaną między godziną 6.00 w tym dniu a godziną 6.00 w następnym dniu, chyba że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina (art. 1519 § 2 k.p,). Każda praca przypadająca w tych godzinach stanowi zatem pracę w niedzielę. Generalną zasadą jest, iż pracownikowi wykonującemu pracę w niedziele i święta, w przypadkach dozwolonej pracy w te dni, pracodawca w pierwszej kolejności powinien zapewnić inny (cały) dzień wolny od pracy. Jeżeli jednak pracodawca nie udzielił pracownikowi dodatkowego dnia wolnego, pracownikowi przysługuje wynagrodzenie powiększone o 100 % dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w tym dniu (art. 15111 k.p.). W sytuacji gdy praca w niedzielę jest stałym elementem organizacji pracy w firmie dzień wolny ją rekompensujący powinien być również planowany z góry. W przeciwnym razie pracodawca narazi się na zarzut planowania pracy w godzinach nadliczbowych.