Ekspert Serwisu BHP odpowiada na pytanie Użytkownika:

Na jakie badanie medycyny pracy pracodawca powinien skierować pracownika, który będzie wykonywał pracę w studzienkach kanalizacyjnych?

Odpowiedź

Pracownika, który ma zostać zatrudniony do prac w studzienkach kanalizacyjnych, pracodawca powinien skierować do lekarza medycyny pracy lub przychodni medycyny pracy, z którym (którą) podpisał umowę w zakresie profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami. W skierowaniu pracodawca powinien poinformować lekarza o wszystkich zagrożeniach i uciążliwościach istniejących lub potencjalnych na stanowisku pracy. W określeniu zagrożeń i uciążliwości pracodawca powinien posłużyć się wynikami oceny ryzyka zawodowego, przeprowadzonymi badaniami i pomiarami czynników niebezpiecznych na stanowisku pracy. Przykładowo, na stanowisku konserwatora studzienek kanalizacyjnych może występować siarkowodór, metan, może obniżyć się do niebezpiecznego poziom tlenu w atmosferze kanałowej, praca wykonywana jest w zmiennych warunkach atmosferycznych, w wymuszonej pozycji ciała, w zbiornikach ograniczonych wąskim wejściem, w ruchu ulicznym, wymaga chodzenia, możliwe są zagrożenia biologiczne. W zależności od istniejących zagrożeń i uciążliwości, lekarz medycyny pracy wydaje orzeczenie o braku przeciwwskazań lub o istniejących przeciwwskazaniach zdrowotnych do zatrudnienia, na podstawie własnych badań, lub kieruje pracownika na badania specjalistyczne, które po otrzymaniu wyników uwzględnia w orzeczeniu. Przepisy nie zobowiązują i nie uprawniają pracodawcy do indywidualnego kierowania pracownika na badania specjalistyczne.

Uzasadnienie

Zasady kierowania pracownika na badania określone są w rozporządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332 z późn. zm.) - dalej r.b.l. Zgodnie z § 2 ust. 1-3 r.b.l., zakres i częstotliwość badań profilaktycznych określają wskazówki metodyczne w sprawie przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników, stanowiące załącznik nr 1 do r.b.l. Lekarz przeprowadzający badania profilaktyczne może poszerzyć jego zakres o dodatkowe specjalistyczne badania konsultacyjne oraz badania dodatkowe, a także wyznaczyć krótszy termin następnego badania, niż to określono we wskazówkach metodycznych, jeżeli stwierdzi, że jest to niezbędne dla prawidłowej oceny stanu zdrowia osoby przyjmowanej do pracy lub pracownika. Specjalistyczne badania konsultacyjne oraz badania dodatkowe stanowią część badania profilaktycznego. Przepis § 3 ust. 1–2 r.b.l. stanowi m.in.: lekarz orzeka na podstawie wyników przeprowadzonego badania lekarskiego oraz oceny zagrożeń dla zdrowia i życia pracownika, występujących na stanowisku pracy. Oceny zagrożeń lekarz dokonuje na podstawie przekazywanej przez pracodawcę informacji o występowaniu czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych, w tym również o aktualnych wynikach badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia, występujących na stanowiskach pracy. Wskazane jest, aby lekarz uzupełnił informacje pracodawcy o spostrzeżenia z przeprowadzonych wizytacji stanowisk pracy. Przepis § 4 ust 2 r.b.l. określa zawartość skierowania pracownika na badania profilaktyczne. Powinno ono zawierać m.in.: opis warunków pracy uwzględniający informacje o występowaniu na stanowisku lub stanowiskach pracy czynników niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia lub czynników uciążliwych i innych wynikających ze sposobu wykonywania pracy, z podaniem wielkości narażenia oraz aktualnych wyników badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia, wykonanych na tych stanowiskach. Wzór skierowania na badania lekarskie określony jest w załączniku nr 3 do r.b.l.

Kazimierz Kościukiewicz, autor współpracuje z publikacją Serwis BHP.

Odpowiedzi udzielono: 9 maja 2016 r.