Długi weekend nie dla wszystkich pracowników

Niepełnosprawni pracownicy mają ustaloną sztywną normę czasu pracy. Jej przekroczenie może skutkować przykrymi konsekwencjami dla pracodawcy: karą grzywny. Zbliżający się długi weekend może zatem przysporzyć firmie wielu problemów.

Boże Ciało, które w tym roku wypada na 15 czerwca, we czwartek powoduje, że wielu pracodawców chce wprowadzić tzw. długi weekend, aż do 19 czerwca 2017 r. Nie ma przeszkód do tego by udzielić pracownikom w piątek, 16 czerwca, dnia wolnego, który potem odpracują. Pracodawca wyznacza więc inny dzień jako pracujący po to, by pracownik wypracował obowiązująca go przeciętną normę czasu pracy. Najczęściej będzie to sobota.

Takich możliwości nie ma w zatrudnianiu niepełnosprawnych. Wszystko przez sztywne regulacje art. 15 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Stanowi on, że czas pracy osoby niepełnosprawnej nie może przekraczać ośmiu godzin na dobę i 40 tygodniowo. Nie można więc kształtować tygodniowej normy czasu pracy. To oznacza, że nie może on odpracować dnia wolnego, 20 czerwca, w innym terminie, bo przekroczyłby sztywną 40-godzinną normę tygodniową.

[-DOKUMENT_HTML-]

Jest jednak wyjście z tej sytuacji: jeśli pracodawca chce by niepełnosprawny pracownik miał dłuższy weekend, może go zwolnić z wykonywania pracy. Jeśli nie chce tego robić, pracownik może wziąć urlop. W żadnym razie jednak nie można go zmusić do wykorzystania urlopu w tym terminie. Jeżeli niepełnosprawny nie złoży wniosku, a pracodawca nie ma dla niego pracy w tym dniu, to powinien go zwolnić z obowiązku pracy i wypłacić wynagrodzenie za ten dzień.

Niepełnosprawni pracownicy nie mogą też korzystać z możliwości odpracowania czasu wolnego udzielonego na wniosek pracownika w celu załatwienia spraw osobistych. Taką dogodność wprowadziła nowelizacja Kodeksu pracy, począwszy od 23 sierpnia 2013 r. Zgodnie z nowym art. 151 § 2¹ k.p. nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych czas odpracowania zwolnienia od pracy, udzielonego pracownikowi, na jego pisemny wniosek w celu załatwienia spraw osobistych. Odpracowanie zwolnienia od pracy nie może naruszać prawa pracownika do odpoczynku, o którym mowa w art. 132 i 133 k.p. Natomiast zgodnie z tymi przepisami pracownikowi przysługuje w każdej dobie prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku. Powyższa zasada nie dotyczy pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy, przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii. Wówczas pracownikowi przysługuje, w okresie rozliczeniowym, równoważny okres odpoczynku. Natomiast zgodnie z art. 133 pracownikowi przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego. Odpoczynek ten powinien przypadać w niedzielę.