Składki od wyższej już kwoty należy opłacić od wynagrodzeń za grudzień, które zostały wypłacone w styczniu 2014 r. Zmiana w wysokości podstawy wymiaru składek pracowników czasowo delegowanych do pracy za granicę wynika z zasad jej ustalania uregulowanych w rozporządzeniu z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. nr 161, poz. 1106 z późn. zm.). Chodzi o tych pracowników i zleceniobiorców pracujących za granicą, którzy nadal figurują jako ubezpieczeni w polskim Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. Podstawę tę ustala się w podobny sposób jak dla pracowników zatrudnionych w Polsce i tutaj rozliczających składki. Jest nią przychód osiągnięty z tytułu zatrudnienia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. W podobny sposób ustala się podstawę wymiaru składek zleceniobiorców, pod warunkiem że płatność za ich umowy określona jest kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie.
Rozporządzenie składkowe określa szczegóły obliczania podstawy, od której są opłacane składki. Zgodnie z jego § 2 ust. 1 pkt 16 do podstawy nie należy wliczać części wynagrodzenia pracowników zatrudnionych za granicą u polskich pracodawców w wysokości równowartości diety przysługującej z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju za każdy dzień pobytu. Diety te z kolei określa rozporządzenie w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju. Rozporządzenie składkowe zastrzega jednak, że tak ustalony miesięczny przychód nie może być niższy niż planowane na dany rok przeciętne wynagrodzenie w gospodarce narodowej. W 2014 r. wynosi ono 3746 zł (w 2013 r. było to 3713 zł). A zatem, podstawę tę należy weryfikować co roku. Miesięczna podstawa składek społecznych może być niższa wtedy, gdy pracownik nie wykonywał pracy za granicą przez cały miesiąc (np. rozpoczął ją lub zakończył w trakcie miesiąca). Wówczas zmniejsza się ją proporcjonalnie do liczby dni pobytu za granicą.
Należy jednak pamiętać, że powyższe zasady ustalania najniższej podstawy składek dotyczą osób, których miesięczna pensja jest wyższa lub równa przeciętnemu wynagrodzeniu. Nie dotyczą one również ustalania wysokości wynagrodzenia do oskładkowania pracowników służb zagranicznych.