Odpowiedź
Samo używanie chemikaliów żrących nie decyduje o tym, że w pomieszczeniu powinno być zainstalowane oświetlenie awaryjne. Jeśli używanie materiałów żrących występuje w procesie ciągłym i przy braku zasilania, przez co może stworzyć zagrożenie dla życia i zdrowia, może zajść potrzeba zainstalowania oświetlenia awaryjnego.
Zgodnie z przepisami, oświetlenie awaryjne ma być stosowane w budynkach lub pomieszczeniach, w których występuje zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, poważne zagrożenie środowiska lub zanik napięcia może spowodować znaczne straty materialne.
Uzasadnienie
Zgodnie z § 181 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1422 z późn. zm.) budynek, w którym zanik napięcia w elektrycznej sieci zasilającej może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, poważne zagrożenie środowiska, a także znaczne straty materialne, należy zasilać co najmniej z dwóch niezależnych, samoczynnie załączających się źródeł energii elektrycznej, oraz wyposażać w samoczynnie załączające się oświetlenie awaryjne (bezpieczeństwa i ewakuacyjne). W budynku wysokościowym jednym ze źródeł zasilania powinien być zespół prądotwórczy.
Oświetlenie bezpieczeństwa należy stosować w pomieszczeniach, w których nawet krótkotrwałe wyłączenie oświetlenia podstawowego może spowodować ww. następstwa, przy czym czas działania tego oświetlenia powinien być dostosowany do warunków występujących w pomieszczeniu i wynosić nie mniej niż 1 godzinę.
Oświetlenie ewakuacyjne należy stosować:
1) w pomieszczeniach:
a) widowni kin, teatrów i filharmonii oraz innych sal widowiskowych,
b) audytoriów, sal konferencyjnych, lokali rozrywkowych oraz sal sportowych przeznaczonych dla ponad 200 osób,
c) wystawowych w muzeach,
d) o powierzchni ponad 1.000 m2 w garażach oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym,
e) o powierzchni ponad 2.000 m2 w budynkach użyteczności publicznej i zamieszkania zbiorowego,
2) na drogach ewakuacyjnych:
a) z pomieszczeń wymienionych w pkt 1,
b) oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym,
c) w szpitalach i innych budynkach przeznaczonych przede wszystkim do pobytu ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się,
d) w wysokich i wysokościowych budynkach użyteczności publicznej i zamieszkania zbiorowego.
Oświetlenie ewakuacyjne nie jest wymagane w pomieszczeniach, w których oświetlenie bezpieczeństwa spełnia warunek określony w ust. 5 dla oświetlenia ewakuacyjnego, a także wymagania Polskich Norm w tym zakresie. Oświetlenie ewakuacyjne powinno działać przez co najmniej 2 godziny od zaniku oświetlenia podstawowego.
W pomieszczeniu, które jest użytkowane przy zgaszonym oświetleniu podstawowym, należy stosować oświetlenie przeszkodowe, zasilane napięciem bezpiecznym, służące uwidocznieniu przeszkód wynikających z układu budynku, drogi komunikacyjnej lub sposobu jego użytkowania, a także podświetlane znaki wskazujące kierunki ewakuacji.
Oświetlenie bezpieczeństwa, ewakuacyjne i przeszkodowe oraz podświetlane znaki wskazujące kierunki ewakuacji należy wykonywać zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi wymagań w tym zakresie.
W ramach awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego wyróżnia się trzy rodzaje oświetlenia:
1) oświetlenie drogi ewakuacyjnej – część awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego umożliwiająca skuteczne rozpoznanie i skuteczne użytkowanie środków ewakuacji przez osoby opuszczające miejsce przebywania,
2) oświetlenie strefy otwartej – część awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego stosowana w celu uniknięcia paniki oraz umożliwienia dotarcia do miejsca, z którego droga ewakuacyjna może być łatwo zidentyfikowana,
3) oświetlenie strefy wysokiego ryzyka – część awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego stosowana w celu zapewnienia bezpieczeństwa osób, które biorą udział w potencjalnie niebezpiecznym procesie lub znajdującym się w potencjalnie niebezpiecznej sytuacji, oraz umożliwia właściwe zakończenie działań w sposób bezpieczny dla osoby działającej i innych osób przebywających w tej strefie.
Roman Majer, autor współpracuje z publikacją Serwis BHP.
Odpowiedzi udzielono: 22 grudnia 2015 r.