Pytanie pochodzi z publikacji Serwis BHP
Czy fartuchy ochronne z Poradni Lekarza Rodzinnego mogą być prane w pralce automatycznej na zapleczu przychodni?
Jakie środki piorące stosować?
Czy konieczne jest zawarcie umowy ze specjalistyczną pralnią, np. szpitalną?
Obowiązujące przepisy nie zabraniają pracodawcy prania we własnym zakresie odzieży roboczej (np. fartuchów) pracowników zatrudnionych w zakładach leczniczych. Brak jest wytycznych co do sposobu prania odzieży skażonej czynnikami biologicznymi (np. krwią pacjentów).
Nie znaczy to jednak, że pracodawca ma pełną dowolność w zakresie prania powyższej odzieży, gdyż oprócz przepisów obowiązują także zasady bhp. Pracodawca Poradni Lekarza Rodzinnego może dokonać zakupu pralki automatycznej i w ten sposób zapewnić pranie fartuchów personelu medycznego pod warunkiem, że do tego celu zapewni odpowiednie preparaty (proszki) piorąco-dezynfekujące o udowodnionym działaniu antywirusowym.
Do dnia 26 lutego 2011 r., czyli dnia wejścia w życie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 31, poz. 158), pracodawcy byli skazani na alternatywę: albo utworzyć pralnie spełniające rygorystyczne wymagania higieniczno-sanitarne, albo powierzyć pranie tej odzieży pralniom zewnętrznym, również spełniającym powyższe wymagania.
Do najistotniejszych z wymagań zaliczało się zapewnienie bariery higienicznej między stroną brudną i czystą poprzez fizyczny i funkcjonalny podział na te strefy oraz stosowanie technologii przystosowanej do prania bielizny szpitalnej (m.in. dopuszczone, atestowane środki piorące i technologie gwarantującą oczekiwany efekt prania).
Nowe rozporządzenie całkowicie pominęło wymagania w zakresie prania odzieży oraz bielizny w podmiotach leczniczych. Nie oznacza to jednak, że nastała pełna dowolność w tej materii, albowiem obowiązują jeszcze określone zasady bhp.
"Produkowana" przez służbę zdrowia brudna bielizna (w tym fartuchy robocze) uważana jest za zanieczyszczoną drobnoustrojami, w związku z czym musi być poddawana zabiegom higienicznym usuwającym nie tylko zanieczyszczenia widoczne gołym okiem, ale także wszelkie czynniki mikrobiologiczne. Czysty wygląd odzieży/bielizny nie wyklucza jej zanieczyszczenia drobnoustrojami chorobotwórczymi, dlatego też, decydując się na samodzielne pranie, należy przede wszystkim zapewnić odpowiedni proces nie tylko prania, ale również dezynfekcji.
Pracodawca małego zakładu leczniczego, który samodzielnie zamierza prać odzież personelu potencjalnie zanieczyszczoną czynnikami biologicznymi, powinien zapewnić odpowiednie preparaty piorąco-dezynfekujące o udowodnionym działaniu antywirusowym.
Ponadto należy bezwzględnie przestrzegać zakazu wynikającego z art. 23710 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), tj. powierzania pracownikom do prania czy odkażania we własnym zakresie – nawet w przypadku wypłacania ekwiwalentu pieniężnego lub zwrotu poniesionych kosztów – odzieży skażonej materiałami biologicznie zakaźnymi.
Maciej Ambroziewicz, autor współpracuje z publikacją Serwis BHP
Odpowiedzi udzielono: 10 września 2011 r.
Czy fartuchy ochronne z Poradni Lekarza Rodzinnego mogą być prane w pralce automatycznej na zapleczu przychodni?
Jakie środki piorące stosować?
Czy konieczne jest zawarcie umowy ze specjalistyczną pralnią, np. szpitalną?
Obowiązujące przepisy nie zabraniają pracodawcy prania we własnym zakresie odzieży roboczej (np. fartuchów) pracowników zatrudnionych w zakładach leczniczych. Brak jest wytycznych co do sposobu prania odzieży skażonej czynnikami biologicznymi (np. krwią pacjentów).
Nie znaczy to jednak, że pracodawca ma pełną dowolność w zakresie prania powyższej odzieży, gdyż oprócz przepisów obowiązują także zasady bhp. Pracodawca Poradni Lekarza Rodzinnego może dokonać zakupu pralki automatycznej i w ten sposób zapewnić pranie fartuchów personelu medycznego pod warunkiem, że do tego celu zapewni odpowiednie preparaty (proszki) piorąco-dezynfekujące o udowodnionym działaniu antywirusowym.
Do dnia 26 lutego 2011 r., czyli dnia wejścia w życie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 2 lutego 2011 r. w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 31, poz. 158), pracodawcy byli skazani na alternatywę: albo utworzyć pralnie spełniające rygorystyczne wymagania higieniczno-sanitarne, albo powierzyć pranie tej odzieży pralniom zewnętrznym, również spełniającym powyższe wymagania.
Do najistotniejszych z wymagań zaliczało się zapewnienie bariery higienicznej między stroną brudną i czystą poprzez fizyczny i funkcjonalny podział na te strefy oraz stosowanie technologii przystosowanej do prania bielizny szpitalnej (m.in. dopuszczone, atestowane środki piorące i technologie gwarantującą oczekiwany efekt prania).
Nowe rozporządzenie całkowicie pominęło wymagania w zakresie prania odzieży oraz bielizny w podmiotach leczniczych. Nie oznacza to jednak, że nastała pełna dowolność w tej materii, albowiem obowiązują jeszcze określone zasady bhp.
"Produkowana" przez służbę zdrowia brudna bielizna (w tym fartuchy robocze) uważana jest za zanieczyszczoną drobnoustrojami, w związku z czym musi być poddawana zabiegom higienicznym usuwającym nie tylko zanieczyszczenia widoczne gołym okiem, ale także wszelkie czynniki mikrobiologiczne. Czysty wygląd odzieży/bielizny nie wyklucza jej zanieczyszczenia drobnoustrojami chorobotwórczymi, dlatego też, decydując się na samodzielne pranie, należy przede wszystkim zapewnić odpowiedni proces nie tylko prania, ale również dezynfekcji.
Pracodawca małego zakładu leczniczego, który samodzielnie zamierza prać odzież personelu potencjalnie zanieczyszczoną czynnikami biologicznymi, powinien zapewnić odpowiednie preparaty piorąco-dezynfekujące o udowodnionym działaniu antywirusowym.
Ponadto należy bezwzględnie przestrzegać zakazu wynikającego z art. 23710 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), tj. powierzania pracownikom do prania czy odkażania we własnym zakresie – nawet w przypadku wypłacania ekwiwalentu pieniężnego lub zwrotu poniesionych kosztów – odzieży skażonej materiałami biologicznie zakaźnymi.
Maciej Ambroziewicz, autor współpracuje z publikacją Serwis BHP
Odpowiedzi udzielono: 10 września 2011 r.