Odpowiedź

Pracodawca zapewnia, aby dostęp do miejsca używania i magazynowania substancji rakotwórczej i mutagennej był ograniczony. Ograniczenie dostępu polega na wyznaczeniu do tych miejsc minimalnej niezbędnej liczby pracowników.

Uzasadnienie

Zgodnie z § 101 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.) – dalej r.b.h.p. jeżeli procesy pracy powodują występowanie czynników rakotwórczych, biologicznych o działaniu zakaźnym i innych stwarzających niebezpieczeństwo dla zdrowia i życia pracowników, pracodawca powinien podjąć przedsięwzięcia w kierunku zastąpienia tych procesów innymi, w których czynniki te nie występują.

Jeżeli przedsięwzięcia te nie są technicznie możliwe, pracodawca jest obowiązany w szczególności:

1) ograniczyć do minimum liczbę pracowników narażonych na czynniki,

2) ograniczyć do minimum występowanie tych czynników w środowisku pracy,

3) zapewnić stosowanie środków ochrony zbiorowej, a gdy narażenie nie może być zlikwidowane w inny sposób - środków ochrony indywidualnej,

4) zapewnić stosowanie przez pracowników wymagań higieny, a w szczególności niedopuszczanie do spożywania posiłków, picia i palenia tytoniu w miejscach pracy,

5) określić w instrukcjach, o których mowa w § 41 r.b.h.p., odpowiednie zasady postępowania w razie powstania nieprzewidzianych sytuacji powodujących poważne zagrożenia dla pracowników,

6) zapewnić oznaczenie miejsc stwarzających ryzyko dla zdrowia pracowników związane z występowaniem czynników rakotwórczych, poprzez umieszczenie w miejscach narażenia pracowników na te czynniki odpowiednich napisów i znaków ostrzegawczych,

7) zapewnić pomieszczenia, instalacje i urządzenia przystosowane do regularnego i skutecznego czyszczenia.

Roman Majer, autor współpracuje z publikacją Serwis BHP.

Odpowiedzi udzielono: 24 marca 2016 r.