Główne założenia ustawy to możliwość wydłużenia okresu rozliczeniowego do 12 miesięcy, wprowadzenie obowiązku sporządzania harmonogramów czasu pracy oraz możliwość rozpoczynania pracy w różnych godzinach.
Wydłużenie okresu rozliczeniowego do 12 miesięcy możliwe będzie w każdym systemie czasu pracy. Musi być to jednak uzasadnione przyczynami obiektywnymi lub technicznymi lub dotyczącymi organizacji pracy. Muszą być ponadto zachowane ogólne zasady dotyczące ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników.
Harmonogram czasu pracy będzie mógł być sporządzany na okresy krótsze niż okres rozliczeniowy, obejmujące jednak co najmniej 1 miesiąc. Pracodawca będzie musiał przekazać ten harmonogram pracownikowi co najmniej na 1 tygodzień przed rozpoczęciem pracy w okresie, którego harmonogram dotyczy.
Pracodawca nie będzie miał obowiązku sporządzania rozkładu czasu pracy, jeżeli na pisemny wniosek pracownika stosuje do niego ruchomy czas pracy albo ustali mu indywidualny rozkład czasu pracy.
Jeżeli w danym miesiącu, ze względu na rozkład czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, pracownik nie miałby prawa do wynagrodzenia za pracę, przysługuje mu wynagrodzenie w wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę. Dotyczy to odpowiednio pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy.
Drugim rozwiązaniem przewidzianym w ustawie jest możliwość rozpoczynania pracy w różnych godzinach. Rozkład czasu pracy będzie mógł przewidywać różne godziny rozpoczynania pracy lub przedział czasu, w którym pracownik decyduje o godzinie rozpoczęcia pracy. Nie będzie to stanowiło podstawy do powstawania godzin nadliczbowych w przypadku ponownego wykonywania pracy w tej samej dobie.
Ważnym zastrzeżeniem jest jednak to, iż rozpoczynanie pracy w różnych godzinach nie może naruszać prawa pracownika do odpoczynku dobowego oraz tygodniowego.
