Powiatowy inspektor nadzoru budowlanego nakazał wspólnocie mieszkaniowej wykonać niezbędne do poprawy stanu technicznego budynku prace.
Wspólnota nie zastosowała się w wyznaczonym terminie do wykonania wskazanych prac remontowych. Wobec czego, inspektor nałożył na członków zarządu wspólnoty grzywny w celu przymuszenia, 2 tysiące na każdego z nich. Zarząd wniósł zażalenie na postanowienie powiatowego inspektora nadzoru budowlanego.
Wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego utrzymał postanowienie w mocy.
W odpowiedzi na działanie wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego, jeden z członków zarządu wspólnoty mieszkaniowej wniósł skargę do WSA. W ocenie strony skarżącej zastosowanie środków egzekucyjnych było nieuprawnione, wobec czego wniosła m.in. o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz zasądzenie zwrotu kosztów postępowania.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
WSA uznał, że zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie pierwszoinstancyjne nie naruszają prawa, ponieważ organy prawidłowo zastosowały przepis art. 120 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, który wyraźnie określa, na kogo nakłada się grzywnę w celu przymuszenia, gdy zobowiązanym do wykonania obowiązku jest jednostka organizacyjna taka jak wspólnota mieszkaniowa.
Dowiedz się więcej z książki | |
Własność lokali i wspólnota mieszkaniowa. Komentarz
|
Zgodnie z ww. przepisem, grzywnę nakłada się na zobowiązanego albo na ustawowego przedstawiciela zobowiązanego lub na osobę, do której należy bezpośrednie czuwanie nad wykonaniem przez zobowiązanego obowiązków tego rodzaju, jakim jest egzekwowany obowiązek.
Zdaniem Sądu prawidłowe było zatem ustalenie podmiotów, do których organ skierował postanowienia o nałożeniu grzywien w celu przymuszenia.
W ocenie WSA grzywna, w realiach niniejszej sprawy, jest odpowiednia do przymuszenia zobowiązanej wspólnoty mieszkaniowej do wykonania obowiązku i stanowi wystarczającą dolegliwość. Również wysokość nałożonej grzywny nie narusza prawa.
Ponadto Sąd przypomniał, że grzywna w celu przymuszenia nie jest karą pieniężną w ścisłym sensie, a jedynie środkiem zmierzającym do wywarcia presji na zobowiązanego.
Na podstawie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 14.6.2016 r., sygn. akt II SA/Wr 189/16
Źródło: orzeczenia.nsa.gov.pl