Miasto Chełm kupiło w 2012 r. od lasów państwowych grunty leśne mające status lasów ochronnych o powierzchni 1,5 ha położone we wsi Rudka. Zgodnie z planem miejscowym część z nich miała być zagospodarowana pod zabudowę usługową - ośrodek sportów zimowych. Pół roku później miasto zwróciło się do Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Lublinie o trwałe wyłączenie z produkcji blisko hektara lasów. Dyrekcjia się zgodziła i ustaliła opłatę roczną i odszkodowanie za przedwczesny wyrąb drzewostanu, powiększając obie opłaty o 50 proc. z racji wyłączenia gruntów  w lasach ochronnych. Miasto nie zgadzało się z tak wysoką opłatą. Jego zdaniem opłaty nie powinny zostać zwiększon, bo z chwilą  sprzedaży lasy utraciły charakter. Mimo to nie zaskarżyło decyzji. Zwróciło się jednak do Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych, a następnie Ministra Środowiska o stwierdzenie jej nieważności.

Decyzja ministra z 1999 r. nadal obowiązuje

Oba organy nie przynały racji miastu. Podstaw do zmiany zaskarżonej decyzji nie znalazł również Sąd Administracyjny w Warszawie. Wyjaśnił, że lasy, które kupiło miasto otrzymały status lasów ochronnych w 1999 r. na podstawie decyzji Ministra Ochrony Środowiska, z uwagi na ich położenie w granicach miasta. Decyzja ta była ostateczna i zgodnie z zasadą trwałości obowiązuje pomimo zmiany właściciela lasu. Wbrew twierdzeniom miasta zmiana ta nie spowodowała samoistnego jej wygaszenia. Sąd dodał, że zgodnie ustawą o lasach* status lasu ochronnego nadawany jest z uwagi na charakter i funkcję, jaką pełni on w środowisku. Zbycie lasu, który uzyskał taki status nie zmienia jego położenia w granicach miastach. A zatem ochrona jest nadal uzasadniona.

Nowy właściciel, nowy organ

WSA przypomniał, że decyzja o nadaniu statusu lasów ochronnych, podobnie jak pozbawienie ich tego charakteru w odniesieniu do lasów państwowych należy do Ministra Ochrony Środowiska. Katalog przesłanek pozwalających na uznanie za las ochronny lub pozbawiających go tego charakteru jest zamknięty i nie obejmuje zmian dotyczących ich właściciela (art. 15 ustawy o lasach). Z art. 16 wynika jedynie, że po przeniesieniu prawa własności zmieniają się organy kompetentne do nadania lasom kategorii ochronności lub jej pozbawienia. W miejsce ministra organem właściwym staje się starosta.


Ustawa o lasach. Komentarz >>

Sąd wskazał też na niekonsekwencję miasta, które zdawało sobie sprawę, że nabyło lasy ochronne, skoro zwróciło się w 2014 r. do Ministra Środowiska z wnioskiem o pozbawienie lasu statusu ochronnego dołączając wymagane dokumenty, w tym opis taksacyjny lasu.

Zmiana właściciela nie zmienia charakteru lasu

Sprawa trafiła do NSA. Ten wyjaśnił, że organy administracyjne słusznie podwyższyły opłaty za zmianę przeznaczenia nieruchomości. Należność i opłaty roczne za wyłączenie z produkcji gruntów leśnych w lasach ochronnych są zawsze wyższe o 50 proc. od należności i opłat ustalanych dla pozostałych lasów. Sąd podzielił zatem wyrażany przez organy administracyjne pogląd iż sprzedaż lasu ochronnego nie pozbawia go cech, przez które taki status został mu nadany. Ma jedynie wpływ na właściwość organu, który podejmuje decyzję. Miasto stając się zatem właścicielem lasów ochronnych, musiało się liczyć z ich szczególnym statusem, a co za tym idzie wyższymi opłatami za wyłączenie ich z produkcji leśnej. O tym, że tak właśnie było świadczył wniosek do Ministra Środowiska o wydanie decyzji pozbawiającej nabyte lasy tego szczególnego statusu. W tych okolicznościach decyzja Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych była prawidłowa i nie ma podstaw do jej unieważnienia.

Wyrok NSA w Warszawie z 13 marca 2018 r. II OSK 1248/16.

--------------------------------------------------------------------------------------------
* Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu.

 

Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie
Prawo Ochrony Środowiska
Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów